…maar wel een vermakelijke actiefilm. In dit vervolg op het origineel uit 87’ neemt een groep strijders het op tegen drie pussyfaces op een tropische planet ver ver weg. Op de meesterlijke actie-horror Predator is nooit een echt goed vervolg verschenen. Deel 2 uit 1990 begon aardig, maar verzande al snel in een wat saai sci-fi avontuur. De afschuwelijk beroerde Alien Versus Predator films moeten we het maar helemaal niet over hebben.

Producent Robert Rodriguez en regisseur Nimród Antal (Vacancy) wilde met Predators voor Predator maken wat Aliens destijds was voor de originele Alien. Hier slagen ze gedeeltelijk in. Ze hebben een aardige cast bij elkaar gehaald die zeer overtuigend zijn in hun stoere rollen. Zelfs gratenpakhuis Adrien Brody doet het heel aardig als aanvoerder van de bende. Tuurlijk is hij geen Schwarzenegger, maar wie is dat wel? Andere mooie rollen zijn weggelegd voor Topher Grace, Alice Braga, Oleg Taktarov, Danny Trejo, Louis Ozawa Changchien en Mahershalalhashbaz (spreek uit ma-hershalal-hash-baz) Ali. De showstelers zijn echter Laurence Fishburne, wiens karakter zich al 10 seizoenen op de alienplaneet schuilhoud, en Walton Goggins (Shane uit The Shield).

Qua actie heeft de film aardig wat te bieden. Een scene in het begin waarin bloeddorstige Predator-honden de groep aanvallen mag er zijn en ook een aantal 1 op 1 gevechten later in de film zijn zeer aardig neergezet. Toch valt het aantal echt memorabele scènes en dialogen wat tegen vergeleken met de klassieke Predator. Dit is natuurlijk geen verrassing. Zo’n unieke groep macho spierbundels krijg je nooit meer bij elkaar (The Expendables is een ander verhaal) en het momentum van een dergelijke film voor de eerste keer maken is onmogelijk te forceren. Maar de echte liefhebbers van sci-fi actie, waaronder ikzelf, komen met Predators goed aan hun trekken.