Het AD riep lezers afgelopen zaterdag in 300 woorden te reageren op de plannen van Geert Wilders. Eigenlijk zou ik de man geen online aandacht moeten geven: informatie is antifragiel en maakt de persoon die het betreft dus sterker. Maar ik vond het belangrijk nog één keer mijn boodschap te delen. Gezien de schandalige manier waarop Wilders een hele bevolkingsgroep wegzet en hun vrijheid wil afpakken, waarmee hij juist kapot probeert te maken waar Nederland groot mee is geworden, is mijn reactie wel heel positief en fatsoenlijk te noemen. Maar ik ben nog steeds hoopvol dat tenminste een groot deel van mijn landgenoten de giftige mening van deze bijzonder onsympathieke en verderfelijke politicus niet deelt.

Alleen samen kunnen we Nederland beter maken
De kracht van Wilders’ boodschap neemt af omdat veel mensen merken dat er niks verandert door zijn doorlopende negatieve gemekker. Dus herhaalt hij zijn bekende trucjes nog maar eens om stemmen te winnen: angst zaaien, het slachtoffer spelen en alle verantwoordelijkheid bij anderen leggen. En hij doet alsof de huidige situatie simpel en makkelijk oplosbaar is: alle moslims eruit en alle problemen, inclusief onze economische zorgen, verdwijnen als sneeuw voor de zon. Het feit is dat de wereld steeds complexer wordt en er al lang geen simpele oplossingen meer zijn. De radicale Islam en criminele Marokkanen zijn slechts twee van de vele uitdagingen waar we voor staan. Dat burgers en politici daar niks over zouden durven zeggen is volstrekt achterhaald. Dat was in de tijd van Fortuyn misschien zo, maar je hoeft maar op social media te kijken om te zien dat mensen niet bang zijn om te zeggen wat ze denken. Dat mag juist wel weer wat genuanceerder. Maar zelfs als dat niet zo was, hoe gaat dat probleem adresseren ons helpen de uitdagingen van deze tijd te overwinnen? Wilders gaat in elk geval niet voor de oplossingen zorgen, want juist in een extreem verdeeld politiek landschap is samenwerking cruciaal. En Wilders heeft al lang aangetoond daar niet toe bereid en/of in staat te zijn. Wat betreft Rutte II: we zullen nooit weten hoe Nederland er bij een ander kabinet voor had gestaan, maar het had stukken erger gekund dan nu. Het kabinet heeft heldere keuzes gemaakt en is daar achter blijven staan, ook al heeft dat hun eigen populariteit geen goed gedaan. Wij Nederlanders staan vandaag met zijn allen voor dezelfde uitdagingen. Achteruit kijken gaat ons niet helpen. We kunnen alleen maar samen blijven zoeken naar de beste oplossingen ondanks onze politieke tegenstellingen.