Dit was de week van de desintegratie van FvD, Forum voor Democratie. Of Forum voor Debielen volgens sommige lezingen. Zoals partijleider Baudet zelf. In een van de meest hilarische lekken die naar buiten kwam, zei Baudet dat een deel van de FvD-stemmers niet intelligent genoeg is om tot de aanhang van de partij te behoren.

Het overgrote deel van de partijprominenten is inmiddels vertrokken en de toekomst van FvD is onzeker. Zoals te verwachten krijgen de vertrokken partij-vertegenwoordigers bakken shit over zich heen van de media en opiniemakers. Het was immers toch allang duidelijk dat Baudet een engerd was met zijn homeopathische verdunning en boreale mens? Sommigen van hen wordt bovendien hypocrisie verweten omdat ze in het verleden zelf ook niet al te frisse dingen hebben gezegd.

Allemaal terechte kritiek, maar tegelijkertijd vind ik het een hele ongezonde trend dat alles wat iemand ooit (op social media) heeft gezegd hem/haar een leven lang wordt nagedragen. Het proces van evolutie is nooit klaar en dat betekent dat je over iets wat je gisteren vond vandaag weer heel anders kan denken. Dat is juist goed, want de grootste fout die we kunnen maken is denken dat we het wel weten. We weten het juist niet: kijk naar alle puinhopen in de wereld. We zullen nooit klaar zijn en dat geldt ook voor FvD’ers.

Maar moeten we ze dan zomaar alles vergeven, zelfs wanneer ze in het verleden racistische of antisemitische dingen hebben gezegd? Ik denk dat dat beter is. Natuurlijk krijgen ze aftrekpunten op hun evolutie-scorekaart., maar iedereen verdient de kans zichzelf te verbeteren en terug te komen op eerder ingenomen standpunten. Evolutie verreist dat. En onze samenleving ook, want we hebben een probleem: toenemende polarisatie. Dat hangt samen met de systeemcrisis waar we inzitten.

Natuurlijk is het heerlijk als Trump en Baudet een nederlaag lijden, maar hun aanhang bestaat nog in precies dezelfde aantallen. Al sinds Pim Fortuyn blijkt dat bijna 20 procent van het electoraat in Nederland bereid is om op een populist te stemmen, zelfs nu duidelijk is dat deze eenmanspartijen nooit echt iets voor hun achterban gaan betekenen. Ze kunnen namelijk niet samenwerken en hun leiders hebben flinke persoonlijkheidsstoornissen. Een stem op een populist is dan ook puur een proteststem tegen de gevestigde orde.

Wie regelmatig op social media komt weet dat het denken bij deze groep steeds extremer wordt. En de tegenstellingen tussen verschillende groepen in de samenleving ook. Als we dichter naar elkaar toe willen groeien, hoe moeilijk ook, zullen we moeten accepteren dat we in een proces van continue verandering zitten met uiteindelijk incrementele vooruitgang. Alleen zien we dit niet omdat we de zaak alleen van dag tot dag kunnen bekijken en niet over een langere periode.

Niet dat ik de opgestapte FvD’ers opeens zo hoog heb zitten, maar ik ben bereid ze te geloven dat ze ‘gewoon’ een rechtste partij willen vormen en extremisme willen mijden. Dat ik het niet met ze eens ben is an sich prima. Wanneer er in de politiek alleen maar dingen gebeuren waar je het wel mee eens bent, dan leef je misschien wel helemaal niet in een democratie.