Recentelijk was mijn vrouw Loesje jarig. Traditiegetrouw vielen er wat kaartjes in de bus, belden wat familieleden en stuurde sommige een mailtje. Toch ontbraken de nodige mensen, maar toen ik ’s avonds een kijkje nam op mijn Facebook account, zag ik een berichtje van Loesje’s tante waarin ze Loesje feliciteerde (via mijn account dus, komt omdat Loesje geen actief gebruiker van FB is). Dit is precies de reden dat ik geen enorme liefde koester voor Facebook; het is zo’n ‘lui’ medium. Wanneer je een kaartje per post stuurt laat je de persoon in kwestie weten dat je hem/haar belangrijk genoeg vind om echt even moeite voor te doen. Hetzelfde geldt voor bellen (voor mij dan, ik ervaar bellen vaak als vervelend klusje, sommige mensen vinden het fantastisch). E-mail is de minst persoonlijke, betrokken vorm, maar het kan nog net door de beugel, maar Facebook? Je klikt een naam van een contact aan op een pagina die je toch al aan het bezoeken bent, tikt een korte boodschap in; ‘Hoi, van harte! Maak er een mooi feestje van’ en ZENG! Verstuurd en klaar.

Overigens kreeg ik de dag daarna een uitnodiging via Facebook van een oom om ‘Verjaardagen’ te proberen; een app waarmee je nooit meer de verjaardag van je vrienden vergeet. Stuurt hij dat nou omdat ik zijn verjaardag vergeten ben? Snel checken op mijn analoge WC-kalender…