Na een aantal dagen rust was het afgelopen vrijdag weer zover. M’n vader was net overgebracht naar het ziekenhuis in Alkmaar om te herstellen van zijn twee hartoperaties. In de middag raakte hij buiten Westen en bleek er een bloedprop bij zijn hersenstam te zitten. Dit heet een beroerte of herseninfarct. En dan ook nog op een heel gevaarlijke plek: De hersenstam reguleert cruciale lichaamsfuncties, zoals bewustzijn, ademhaling en evenwicht. Een beroerte in dit gebied kan daarom al snel zeer ernstige gevolgen hebben.

Wat volgde was weer een rollercoaster ride en verreweg de heftigste tot nu toe…

Hij werd met ambulance overgebracht naar het AMC voor een spoedoperatie. Ze zijn daar gespecialiseerd in een operatie waar ze met een katheder via de lies de bloedprop verwijderen. Ik ben er met mijn moeder heen gereden en zag nog net hoe hij op een brancard met een medisch team van wel 12 artsen/verpleegkundigen de lift inging.

Er kwam vervolgens een dokter met ons praten en die zei dat de komende uren heel erg spannend zouden worden… Als hij de operatie al zou overleven moesten we afwachten of hij nog wakker zou worden en met wat voor neurologische schade.

Ongeveer anderhalf later hoorde we – mijn broer, zus, schoonzus, neef en Loesje waren inmiddels ook gearriveerd – dat de operatie geslaagd was. Fase 1 zat erop. Nu moest hij nog wakker worden…

Iets later mocht ik bij hem en vroeg of hij me kon horen. En hij knikte! Kort daarna kwam hij helemaal bij en hij kon al zijn lichaamsfuncties nog gebruiken. Alles leek goed, alleen stelde hij steeds dezelfde vragen. De dag daarna werd duidelijk dat zijn kortetermijngeheugen is aangetast door de beroerte. Verder is hij er helemaal goed uitgekomen. De medici spraken van een klein wonder. Ik heb m’n twijfels bij God als losstaande entiteit, maar ik heb hem/haar/het toch maar een bedankje gestuurd.

Natuurlijk is de hersenschade flink schrikken. Maar we dachten echt dat hij het deze keer niet zou halen. Daarnaast is er met revalidatie nog heel veel vooruitgang te boeken en kan hij strategieën aanleren om hier goed mee om te gaan.

Hopelijk is dit echt de laatste stunt van die ouwe en gaat hij nu gewoon herstellen en genieten van zijn verdere leven.