Pusher

Recentelijk verscheen voor het eerst de Pusher trilogie op DVD. Deze films werden al in 1997, 2005 en 2006 vertoond op het International Film Festival Rotterdam, waar ze op veel waardering konden rekenen van de cult/art house crowd.

Het kijken naar een ‘Pusher’ film is een genot voor de zintuigen. Nicolas Winding Refn (recentelijk bekend geworden met ‘Drive’) schetst een schemerige onderwereld waar criminele freaks en losers zich staande moeten zien te houden. De beloning is dat ze leven, maar in de troosteloze milieus waarin ze verkeren is dat nauwelijks een beloning te noemen.

De losjes aan elkaar verbonden films hebben ieder een eigen verhaal. De protagonist is altijd een pusher (drugsdealer) die zijn positie probeert te handhaven in de drugscene van Kopenhagen. Die positie komt dan onder druk te staan door concullega’s of bovenbaasjes, maar bovenal door fouten die de hoofdpersonen maken in hun dagelijkse handelen.

Het geweld is erg gedoseerd waardoor het extra hard binnenkomt wanneer het zich voordoet. In het eerste deel is er een scene met een honkbalknuppel die de kijker lang zal bijblijven en in deel 3 zorgt het wegwerken van een paar lijken voor een grafisch geweldsspectakel.

Ieder deel heeft gemeenschappelijke ‘Pusher’ kwaliteiten die er voor zorgen dat je ze gefascineerd en zonder onderbreking wilt afkijken. Deze kwaliteiten omvatten hypnotiserend camerawerk, montage, geluidsaffecten en een boeiend verhaal. Daarnaast zijn er afzonderlijke elementen die het tot losstaande meesterwerkjes maken. Deel 1 brengt de wanhoop van een crimineel in de penarie geweldig naar voren. Deel 2 is een ijzersterke tragedie met veel psychologische diepgang. Het derde deel combineert keiharde misdaad met zwarte komedie tot een niet te versmaden mix.

De cast verdient ook nog wat woorden van lof. De onbekende hoofdpersoon van deel 1 mist het charismatische van Mads Mikkelsen (deel 2) en Zlatko Buric (deel 3), maar weet de kijker wel in zijn verhaal te zuigen en niet meer los te laten. Mikkelsen, die een paar jaar later internationaal zou doorbreken als bad guy in Bond-film ‘Casino Royale’, is een geweldig acteur die van zijn Tonny een tragisch personage van Shakespeariaanse proporties weet te maken. En Buric is niet minder dan briljant als de Servische gangster Milo.

De ‘Pusher’ trilogie verdient een plek tussen de Europese misdaadmeesterwerken, en de films hebben het in zich als tijdloze klassiekers herkeken te worden.

FilmDungeon is glad to explore the video trenches to find that oddball treasure between the piles of crap out there. Of Course, a treasure in this context can also be a film that’s so shockingly bad it’s worth a look, or something so bizarre that cult fans just have to see it. Join us on our quest and learn what we learn. Hopefully we’ll uncover some well-hidden cult gems.

Researched by: Jeppe Kleijngeld

Hell Ride (USA, 2008)

Directed by: Larry Bishop
Written by: Larry Bishop
Cast: Larry Bishop, Michael Madsen, Eric Balfour

Larry Bishop, who played in trashy biker films in the sixties and seventies such as The Savage Seven, Angel Unchained and Chrome and Hot Leather writes, directs and stars in a Tarantinoesque homage to the biker film. In it, a decade long battle between two biker gangs takes place; the Victors, lead by Pistolero (Bishop) Vs. the 666ers, lead by Billy Wings (Vinnie Jones). The concept and promising cast (Michael Madsen, Dennis Hopper, David Carradine) raises expectations, but the execution is far below par. Tarantino should have rewritten the script apart from producing. The dialogues appear to have been written by a 14 year old. There is some humor to be found, but it can hardly make up for the terrible script. Also Bishop is unfit to play the lead role. Interesting trivia: Madsen and Bishop share a scene in Kill Bill: Vol. 2 (2004). Madsen plays Budd and Bishop plays his boss in the strip club scene.

The Host (South Korea, 2006)
OT: Gwoemul

Directed by: Bong Joon-ho
Written by: Baek Chul-hyun, Bong Joon-ho, Ha Jun-won
Cast: Song Kang-ho, Byeon Hie-bong, Ko Ah-sung

On orders of a US doctor, a toxic substance is dumped in the Han River. Four years later in Seoul, ordinary Korean folk are enjoying a leisurely day along the river when the final result reveals itself. In 2006, this entertaining monster movie made a successful journey along the important international film festivals and the tentacles of the host soon attained a large cult following. The Host effectively balances between comedy and campy horror. Only with nearly two hours running time and a main character who screams too much the fun is somewhat lessened. Also a monster that looks like sewer calamari can be hardly called scary. Still, a couple of really good jokes and scenes and its undeniable cult appeal make The Host a worthy contender for the Mega Monster Mash.

Bronson (UK, 2008)

Directed by: Nicolas Winding Refn
Written by: Brock Norman Brock, Nicolas Winding Refn
Cast: Tom Hardy, James Lance, Matt King, Amanda Burton

The wacky British indie flick Bronson gives you the life story of Charles Bronson. No not the movie star YOU CUNT! We’re talking about Britain’s most violent prisoner. Since it is directed by Danish director Nicolas Winding Refn from the violent and brilliant Pusher trilogy, I was kind of expecting a gut-wrenching gorefest. It is not that bad, in fact this is more like a comedy. Crucial to the film is the central character who wants to become famous. He can’t sing and he can’t fucking act. So what does he do? This original idea is brought to the screen with Winding Refn’s usual sense of style. Tom Hardy delivers a knock-out performance as the protagonist. Don’t expect a cliché prison drama and you might find a place in your heart for Bronson. Special mention goes to the soundtrack which includes gems such as ‘It’s a sin’ by Pet Shop Boys.

Zombie Self-Defense Force (Japan, 2006)

Directed by: Naoyuki Tomomatsu
Written by: Chisato Oogawara, Naoyuki Tomomatsu
Cast: Kenji Arai, Norman England, Masayuki Hase, Yû Machimura

On the cover of Zombie Self-Defense Force, this movie is compared to Peter Jackson’s Bad Taste. Although the extreme gore is sometimes similar – though far less creative – this is nothing like Jackson’s first movie. It totally misses a master’s touch – this is amateur night and they know it. Poor acting, horrible no budget FX and very little to enjoy overall. During the first half hour, a few nice character touches promise some cult delight, but as soon as a zombie baby appears (a homage to another Jackson classic), things start to look really bad. Pretty much a disgrace anyway you look at it.

Black Devil Doll (USA, 2007)

Directed by: Jonathan Lewis
Written by: Shawn Lewis, Mitch Mayes
Cast: Heather Murphy, Natasha Talonz, Christine Svendsen

He’s a lover! He’s a killer! He’s a muthafu**in’ puppet! ‘A Lewis Brothers fiasco’, credits state after Mubia, a member of the black power movement, is executed. His last words: ‘I like to eat white butt’. We’re up for something special that is for sure. Mubia is brought back to life by big boob teenager Heather while she is messing around with a Ouija Board. Guess what? The dangerous rapist and murderer returns in puppet form! So, the sexploitation version of Child’s Play begins. Not subtle, but sleazy, nasty and offensive. Black Devil Doll does exactly what it promises to do on the cover. At times it is too dirty, but quite often it is pretty hilarious.

Tom Hardy as Charles Bronson in Bronson