Loesje en ik maken regelmatig wandelingen in Schermerhorn en omstreken en wat opvalt – logisch voor de eigenaar van een konijnenopvang – is dat veel konijneneigenaren verdomd kleine hokjes hebben voor hun zielige knagers. Hoe dat komt; slechte voorlichting, gebrek aan empathie, luiheid of een combinatie. Het stoort ons mateloos.

Er is één gezin dat het wel heel bont maakt. Dit is al jaren het permanente verblijf voor hun konijntje:

Goed kijken, er staat echt een hok op deze foto.

Loesje kon het niet langer meer aanzien en besloot een brief te schrijven, een hele nette brief, waarin ze vertelt dat ze geleerd heeft dat konijnen ruimte nodig hebben om te spelen en bewegen, en dat ze graag met een partner samenwonen. Ze heeft de eigenaar ook 60 euro geboden om het konijn over te nemen (incl. het hok zodat we dat direct naar de sloop kunnen brengen). Als de eigenaar toch niks doet met het konijn, kan zij het net zo goed verkopen, toch?

We kregen deze reactie terug:

Beste Loesje,

Vanavond vond ik uw brief in de brievenbus. Met verbazing.

Ik neem aan dat u goede bedoelingen heeft en ik vind uw liefde voor de dieren prijzenswaardig. Het is nogal iets om zo’n bedrag te bieden.

Het vreemde is dat in verschillende dierenwinkels, op internet en door verschillende personen, veel wisselende meningen worden gegeven. Over wel of niet alleen leven, wel of niet in een hokje. We hebben ons dus door veel verschillende meningen laten leiden. Misschien is het een idee om de meningen over het leven van konijnen op 1 lijn te krijgen in Nederland.

Ja, leg de schuld maar bij de voorlichting. Je bent toch zelf verantwoordelijk voor hoe je met je dieren omgaat? Als je gaat wachten tot alle meningen op één lijn liggen, hoef je nooit wat te veranderen. Commerciële winkels zoals Ranzijn gaan niet opeens hun assortiment aanpassen.

Het konijntje krijgt veel aandacht, wordt veel geknuffeld en mag elke dag een tijdje binnen. Ik zie mij al tegen mijn dochter van 8 jaar zeggen dat we haar grote vriendje en steun gaan verkopen….

Wij hebben dat konijn nog nooit niet in haar hok gezien. Met dat binnenspelen valt het dus wel mee. Dat kleine meisje leert dus nu ook dat het oké is om dieren in een klein hokje weg te stoppen.

Ik zal alles nog eens goed overwegen, maar nogmaals er zijn veel tegenstrijdige berichten. Ik waardeer uw betrokkenheid en veel succes met uw konijnenopvang.

Het is nu ruim een maand later, maar de vrouw heeft nog niks gedaan om de levenssituatie van haar huisdier te verbeteren. Jammer, deze missie is mislukt. Wij begrijpen ook dat niet iedereen een ren kan bieden, zoals wij onze konijnen Fiep en Stuntman, maar kom op… het kan zoveel beter.

Fiep en Stuntman hebben niet te klagen over ruimtegebrek.

Daarom hebben Loesje en ik iets bedacht: een wedstrijd genaamd ‘het leukste konijnenverblijf van Nederland’. Mensen kunnen dan foto’s insturen die op een website komen en hopelijk verbeteren daarmee de leefomstandigheden van konijnen. Het zal in elk geval bijdragen aan het bewustzijn van hoe je met je dieren moet omgaan. Geen idee waar we de tijd vandaan moeten halen om die wedstrijd op poten te zetten, maar het idee is te mooi om te laten schieten. To be continued.