Soms koop ik spontaan een boek om me te inspireren. Laatst viel de keuze op het boek ‘1001 films die je gezien moet hebben’, met op de cover een still van ‘Life of Pi’.

Bij het doorbladeren laatst viel me op dat er niet alleen feature films tussen staan, maar ook een enkele korte film. Daaronder ook ‘Report’ (Bruce Conner, 1967), een 13 minuut durende compilatie van nieuwsbeelden van de moordaanslag op John F. Kennedy.

Waarom is dit volgens het boek zo’n geniaal werk? De beschrijving leest: Op de dag dat John F. Kennedy vermoord werd, begon Bruce Conner televisiebeelden van de moord op film op te nemen. Na vier jaar bijwerken en monteren van het verzamelde materiaal bracht hij de avant-gardistische klassieker ‘Report’ uit.

Op de soundtrack horen we de radio- en televisiecommentaren van die dag, waardoor de gebeurtenis steeds hysterischer wordt. In zijn beelden blijft Connor echter terughoudend. Op het moment van sterven zien we een wit doek en vervolgens een heftige opeenvolging van zwart-wit beelden. Steeds weer verschijnen beelden van de moord – honderden, uit alle mogelijke nieuwsrubrieken, reclames, cartoons en films.

Het lijkt wel of Connor zich vanaf het begin gerealiseerd heeft dat onze hele houding tegenover die gebeurtenis voortkwam uit de manier waarop de massamedia ons onophoudelijk met beelden en geluiden van die dag bestookten. ‘Report’ geeft heel goed de twee tegengestelde reacties op de moord op Kennedy weer: frustratie over het ontbreken van wezenlijke informatie in het audiovisuele archief, en juist het zien van te veel beelden waardoor de complottheorie, in de stijl van Oliver Stone, werd versterkt.

Nog een beetje vaag? Bekijk zelf onderstaande videoessay over Conner’s korte docu-film op YouTube: