Hippies | FRAGMENTEN UIT HET SCHEMERLAND

Director: Dennis Hopper
Written by: Peter Fonda, Dennis Hopper, Terry Southern
Cast: Peter Fonda, Dennis Hopper, Jack Nicholson

Year / Country: 1969, USA
Running Time: 95 mins.

Two American bikers, Billy (Dennis Hopper) and Captain America (Peter Fonda), make a drug deal in Los Angeles, selling a stash of cocaine. They stash the money in plastic tubes hidden inside Captain America’s gas tank, which is decorated in stars and stripes like the American flag. Then they hit the road, heading for the Mardi Gras festival in New Orleans.

These two are counterculture figures; bikers, yes, but more hippie than outlaw. They ride through the American South and Southwest, camping under the stars, smoking grass by the fire, and drifting freely. Along the way, they encounter fellow wanderers, free-spirited hippie women, and the memorable, alcoholic lawyer George Hanson (Jack Nicholson).

Easy Rider has a unique atmosphere all its own. The film’s striking images of wide-open, desolate landscapes, paired with its incredible rock soundtrack, create a dreamlike sense of freedom. It’s a road movie, yes, but also a time capsule. The tagline sums it up perfectly: ‘A man went looking for America. And couldn’t find it anywhere…’ Throughout the journey, they meet farmers, hippies, rednecks – a cross-section of America. But beneath it all is a deeper tension: a clash between the angry and the peaceful.

The film’s marijuana-smoking scenes feel genuine, and the acid trip near the end is raw and unsettling – likely because the cast actually used real drugs during filming. That honesty helps make Easy Rider the ultimate hippie movie, capturing the spirit and disillusionment of its era.

The film was a surprise box office success, shaking up the Hollywood system and briefly shifting creative power to the directors. For a moment, they – not the studios – understood what audiences really wanted to see. The film became a landmark of New Hollywood, capturing the spirit of the 1960s and earning Hopper an Academy Award nomination for Best Original Screenplay.

Rating:

Biography: Dennis Hopper (1936, Kansas – 2010, Los Angeles) was an American actor, director, writer, and artist known for his intense screen presence and deep ties to countercultural cinema. Hopper began his career in the 1950s with small roles in films like Rebel Without a Cause (1955), alongside James Dean. His early work in Hollywood was promising, but his rebellious nature and substance abuse problems often put him at odds with studios. He achieved cult status with Easy Rider (1969), which he co-wrote, directed, and starred in alongside Peter Fonda. He continued his directing career with a mix of critical and commercial disappointments, as well as a few moderately successful films. As an actor, however, he delivered memorable performances in several major hits, including Blue Velvet and Speed. Beyond his film work, Hopper was also a prolific photographer and painter, with his artwork exhibited in galleries around the world.

Filmography: Mary Jennifer at the Beach (1964, short), Easy Rider (1969), The Last Movie (1971), Out of the Blue (1980), Colors (1988), Catchfire (1990), The Hot Spot (1990), Chasers (1994), Homeless (2000, short), Pashmy Dream (2008, short)

‘Maybe it’s the most important thing happening in the whole universe’

Ach ja, de seventies: het mooiste tijdperk waarin ik nooit geleefd heb. ‘Taking Woodstock’ (2009 – 40 jaar na Woodstock) brengt je er naar toe.

De Taiwanese regisseur Ang Lee (‘Crouching Tiger, Hidden Dragon’ / ‘Brokeback Mountain’ / ‘Life of Pi’) kan geen kwaad bij me doen. Alhoewel ‘The Hulk’ was………..

‘Taking Woodstock’ is alleen een aanrader voor een bepaald type freak. Voor iemand die in deze tijd bij de hippies had willen horen, maar niet helemaal. Voor een observator, een commentator, maar wel iemand die liefdevol is. En iemand die een hekel heeft aan het ‘establishment’, maar geen cynicus. Zo iemand dus.

De film gaat over een jongen – Elliot – die in het Amerikaanse gehucht El Monaco een motel runt met zijn ouders. De bank dreigt de boel te sluiten, maar door Elliot’s toedoen wordt het grootste festival aller tijden in de buurt georganiseerd: Woodstock, drie dagen vrede en muziek. Dat levert de familie de nodige cashflow op.

Het mooie van de film is de anticipatie. Er staat iets groots te gebeuren, het belangrijkste hippiefestival aller tijden. We zien het arriveren van duizenden hippies, die allemaal voelen: dit is het moment. Nu gaat het gebeuren… Liefde. En mooie, erotische, opwindende, magistrale, vreemde, magische, monumentale, en soms angstaanjagende momenten. Zulke anticipatie – als je het meemaakt – is goud. En de jaren 70′ zat er vol mee.

Binnenin het gebeuren plaatst Lee de dynamiek van een kleine familie, want Elliot moet ontglippen aan de grip van zijn dominante moeder. En familie dynamiek in Lee’s specialisme. Het neerzetten van een tijdsbeeld ook. En hoe pakt Lee het tot leven brengen van historische rockartiesten aan, zoals Jimi Hendrix, Janis Joplin en The Grateful Dead die op het festival hun opwachting maakten? Dat doet hij niet. Zoals een hippie het zegt; ‘je kunt toch niet zien wie op het podium staat’. En dat zal zo geweest zijn. Ach, wat ik zal zei; het gaat om de anticipatie.

Ja, de jaren 70’s was fantastisch: er waren idealen. Er was ook horror, neem de oorlog in Vietnam, maar er was een beweging gaande.

De hippies hadden uiteindelijk ook niet de antwoorden en de beweging stierf een tragische dood. Er is helaas niet iets blijvends ontstaan door Woodstock. Het zijn gewoon een half miljoen hippies geweest die uit hun plaat zijn gegaan op drugs. Ze hebben de wereld niet kunnen verbroederen. Maar daar waren ze wel mee bezig, en dat lijkt me een mooi iets om mee bezig te zijn. Stuur mij maar die kant op als de tijdmachine een feit is.

‘Wat gaat er nu gebeuren?’ vraagt Elliot aan één van de organisatoren van het festival. ‘Een nieuw festival in San Francisco’, antwoord hij. ‘Nog mooier dan dit festival.’ En dat is misschien wel een mooie metafoor voor de hele hippiebeweging. Ze hadden niet de antwoorden, maar hielden wel de mindset van vrede en liefde levend. En misschien bestaat die nog steeds wel. Ik voel de anticipatie al… Is het nog mogelijk anno 2015?