Are you going to Scarborough Fair:
Parsley, sage, rosemary and thyme.
Remember me to one who lives there.
She once was a true love of mine.
Als groot liefhebber van muziek uit de jaren 60’ kon ik mijn hart ophalen bij een programma/concert over Simon & Garfunkel van Joost Botman en Niels van der Gulik in de Keyserkerk te Middenbeemster. Ze bezorgden het senior publiek (mijn generatie luistert naar andere artiesten) een prachtige middag met geweldige uitvoeringen van de tophits van Simon & Garfunkel (The Sound of Silence, The Boxer, Cecilia en Bridge over Troubled Water), alsook minder bekende pareltjes, zoals Keep the Customer Satisfied en April Come She Will.
Na het openingsnummer Scarborough Fair begonnen de artiesten het verhaal in 1956 waar een duo genaamd Tom & Jerry – die vooral The Everly Brothers imiteerden – grote dromen had over een carrière als popsterren. Het liep op niks uit, en Paul Simon deed een solopoging. Zijn vriend Garfunkel zag dit mogelijk als verraad (dit komt later terug in het verhaal).
Jaren later kwamen de vrienden elkaar weer tegen en de klik was er weer. Ze namen een folkplaat op: Wednesday Morning, 3 A.M. De timing hiervan was helemaal verkeerd, want de heersende artiesten van dat moment, The Beatles en Bob Dylan, schakelden net over op elektrische gitaren. De plaat flopte en Simon vertrok naar Europa waar hij na enige tijd succes had in de Londense folkscene.
Jaren later terug in Amerika zaten de artiesten in een auto toen de nieuwe nummer 1 van de hitlijsten werd gedraaid: The Sound of Silence, een overdub van hun versie afkomstig van Wednesday Morning, 3 A.M. met toegevoegde drums en elektrische gitaar. Ze waren nu in één keer wereldberoemd en moesten snel opvolgen met een album. Gelukkig had Simon veel liedjes geschreven in Europa en in grote haast maakten ze Sounds of Silence, wat mij betreft hun beste werk.
Paul Simon – die nagenoeg alle liedjes schreef voor het duo – was uitgegroeid tot rasartiest en er volgde nog twee platen met fantastische composities: Parsley, Sage, Rosemary and Thyme en Bookends. Tussendoor deden ze ook nog de soundtrack van de film The Graduate; het nummer Mrs. Robinson (oorspronkelijk Mrs. Roosevelt, naar de presidentsvrouw) werd één van hun grootste hits.
De regisseur van de film Mike Nichols castte de beide muzikanten in zijn volgende project Catch-22 dat in Mexico gefilmd zou worden, maar de rol van Paul werd geschrapt. Art verdween voor vijf maanden naar Mexico voor de opnames. Is dit zijn wraak voor de solopoging van Paul aan het begin van hun carrière?
Na Garfunkels terugkeer lopen de artistieke meningsverschillen hoog op. Het album dat ze vervolgens uitbrengen – één van de meest succesvolle albums allertijden – is Bridge over Troubled Water met de klassieke titelsong. Daarna gaat het duo uit elkaar en ze zien elkaar de volgende 12 jaar nauwelijks meer.
1981 – Paul wordt gevraagd voor een benefit concert in Central Park. Maar omdat hij zich wat onzeker voelt over zijn solowerk vraagt hij zijn oude maatje Garfunkel mee te doen. Zo waren de ‘Old Friends’ (toen ze dat liedje schreven wisten ze al dat het over hun bejaarde zelf ging) opnieuw verenigd voor wat met ruim 500.000 bezoekers een van de grootste concerten uit de popgeschiedenis zou worden.
Mijn 10 favoriete Simon & Garfunkel songs:
10. You Can Tell The World (Wednesday Morning, 3 A.M.)
09. A Hazy Shade of Winter (Bookends)
08. El Condor Pasa (If I Could) (Bridge over Troubled Water)
07. Bridge over Troubled Water (Bridge over Troubled Water)
06. Homeward Bound (Parsley, Sage, Rosemary, and Thyme)
05. I Am a Rock (Sounds of Silence)
04. Mrs. Robinson (Bookends)
03. Kathy’s Song (Sounds of Silence)
02. Sparrow (Wednesday Morning, 3 A.M.)
01. The Sound of Silence (Sounds of Silence)