Toen ik de documentaire ‘Marley‘ van regisseur Kevin MacDonald onlangs bekeek, besefte ik hoe vreemd het is dat er nooit eerder een echt goede film over Bob Marley is gemaakt die in 1981 overleed op 36 jarige leeftijd. Hij behoort immers zeker tot de groten der aarde en kan zich meten met sterren als Michael Jackson, Elvis Presley en Prince.
Robert Nesta Marley werd op 6 februari 1945 geboren op St. Ann, Jamaica. Zijn vader, die hij in zijn leven slechts enkele malen zou zien, was een Engelsman. Marley werd in zijn jeugd verstoten door zijn gemixte afkomst, maar zag een uitweg in de muziek waarvoor hij al op jonge leeftijd een passie ontwikkelde.
Op zijn twaalfde verhuisde hij met zijn moeder naar Trench Town in Kingston, een smeltkroes van werkers, muzikanten en criminelen. Hier werd het Reggae geluid van Bob Marley and the Wailers geboren. De naam ‘the Wailers’ is ontstaan toen Marley met zijn bandleden Bunny Livingston en Peter Tosh aan het oefenen was en iemand opmerkte: ‘jullie klinken triest. Jullie zouden The Wailers moeten heten.’ Zo geschiede. Hun eerste single ‘Simmer Down’ namen ze op in 1964.
The Wailers groeide uit tot hechte familie. Behalve muziek maken, hielden ze zich bezig met spirituele zaken. Marley was rond zijn 18 de bekeerd tot het Rastafari geloof, waar ook zijn dreadlocks en marihuanagebruik deel van uitmaakten. Daarnaast was voetbal een grote hobby van Marley.
In de jaren 80 kwam de band tot wasdom. Ze veroverde Europa en de Verenigde Staten. In 1974 voegde Marley het achtergrondkoortje de I-Three – waar ook zijn vrouw Rita deel van uitmaakte – toe aan de band wat artistiek gezien een geweldige beslissing was. Het succes groeide, ook in Jamaica waar Marley een verzoenende rol speelde in de politieke onrust. Later voegde hij ook Afrika toe aan zijn fanbase.
In zijn persoonlijke leven was Marley serieus in alles wat hij deed: muziek, geloof, zelfs voetbal. Net als zijn eigen vader hield hij er relaties met vele vrouwen op na. In totaal heeft hij 11 kinderen gekregen bij 7 verschillende vrouwen.
MacDonald’s documentaire laat zien wat voor enorme impact Marley heeft gehad. Zijn enige ambitie was naar eigen zeggen om mensen te verbinden en te verbroederen en met zijn extreem inspirerende concerten slaagde hij daar enorm goed in. De ontdekking dat hij uitgezaaide kanker in zijn hele lichaam had is bijzonder triest en het laatste deel van de documentaire over Marley’s laatste maanden is dan ook erg ontroerend.
Toen hij stierf op 11 mei 1981, stierf er een legende. De jongen die door zijn vader verstoten was, was door de wereld omhelsd. Zo werden de woorden uit een van zijn liedjes werkelijkheid. The stone that the builder refused will always be the headcorner stone.