En ik giet nog maar een Westmalle Tripel in mijn glas. Ik vind het heerlijk hier in Maaseik aan de Belgische grens; de horeca is hier fantastisch.

Sociaal gedrag doe ik niet aan; nou ja, wat familiebezoek. Maar nu zit ik alleen in de kroeg te schrijven aan mijn script. Eindelijk weer.

M’n carrière als finance/management schrijver loopt op stoom sinds de economie weer is aangetrokken. Ik moet binnenkort langs de Kamer van Koophandel om een Flex BV op te richten: JKleyngeld Journalistiek. Naast de vier vaste dagen als hoofdredacteur voor FM.nl heb ik een vehikel nodig van waaruit ik freelance schrijfklussen kan doen. Daar is namelijk veel vraag naar momenteel.

Naast de gebruikelijke blogs en whitepapers ben ik ook benaderd door een leiderschapscoach om samen een boek te schrijven over psychosomatiek en de intelligentie van het hart. Een aanlokkelijk aanbod, maar er moet wel tijd overblijven om te werken aan mijn gangsterscript. Ik dacht ooit dat mijn Hollywoodambities overleden waren, maar dit bleek niet het geval te zijn. Dit werd laatst bevestigd door een door de genoemde leiderschapscoach opgewekt toekomstvisioen waarin in me in Hollywood waande als succesvol schrijver: mijn ultieme droom verwezenlijkt. In hetzelfde visioen was ik ook gelukkig met min vrouw Loes en dochter Rosa. Ik was helemaal naar de kern van mijn wezen afgedaald.

Ik hoop dat ik mijn script kan voltooien en aan de grote Hollywoodstudio kan verkopen zolang mijn ouders er nog zijn. Ze hebben de geboorte van mijn dochter meegemaakt; ik hoop dat ze dit ook nog meemaken.

Natuurlijk is het een probabilistische long shot, een positieve Zwarte Zwaan. En ook dat leiderschapsboek is een klein Zwart Zwaantje. Mijn Libanese inspirator Nassim Nicholas Taleb heeft me geleerd de kans op een positieve Zwarte Zwaan te spreiden.

Het lijkt alsof je een keuze hebt in de projecten die je kiest, maar eigenlijk kiezen de projecten jou. Verder is er geen vervanging voor tijd en oefening. Gek hè, de eerste draft van mijn script is nog geen Tarantino. Die man heeft tienduizenden uren gewerkt samen met de beste mensen uit de industrie.

Dus ik giet mijn glas nog eens vol en schrijf maar weer een paar alinea’s.

Op naar de 10.000 uur.