“David, het lijkt me het beste als jij geen kinderen neemt”. Dat zei zijn vader tegen hem nadat hij hem een kelder vol met rottend fruit en ontbindende muizenlijken had laten zien.

Het was één van de drie bepalende momenten tussen zijn vader en David Lynch, de schilder en filmmaker die na zijn cultdebuut ‘Eraserhead’ bekendheid verwierf met zijn donkere, bizarre droomachtige films en kunst. ‘David Lynch: The Art Life’ is een intiem portret van de kettingrokende surrealist.

Een tweede herinnering aan zijn vader vond plaats toen Lynch een studio huurde die zijn vader voor de helft betaalde. Hier beoefende hij zich in de schilderkunst (“ik wist dat mijn werk waardeloos was, maar ik probeerde iets te vinden”). Toen zijn vader te kennen gaf dat David ’s avonds 11 uur thuis moest zijn kregen ze enorme ruzie en verklaarde zijn vader dat David ‘geen onderdeel meer was van de familie’. Iets later belde de kunstenaar waarvan hij de studio huurde zijn vader op en vertelde hij hem dat David heel erg serieus aan het werk was en absoluut niet aan het klootviolen. Daarna kon hij zo lang wegblijven als hij wilde.

De derde herinnering vond plaats in L.A. waar David aan de filmacademie studeerde. Hij kon gebruik maken van hele grote stallen waar hij gedurende vier jaar werkte aan zijn eerste lange, experimentele speelfilm ‘Eraserhead’ (1977). Zijn vader en broer kwamen langs en zeiden: ‘stop met de film. Je hebt nu een kind* om voor te zorgen en het gaat toch niet gebeuren.’

Dit raakte hem diep, te meer omdat hij niet van plan was om te stoppen. ‘Eraserhead’ was zijn gelukkigste ervaring in film. Hij kon een wereld uit zijn verbeelding bouwen voor nauwelijks geld. Rond de stallen stonden fabrieken die de donkere, industriële droomwereld van ‘Eraserhead’ in zijn verbeelding deden ontwaken.

Bij de studie naar succesvolle filmmakers kom ik altijd op dezelfde elementen die het succes veroorzaken:
– Een bijzonder talent en een bijzondere geest.
– Een enorme passie voor iets en daar volledig in opgaan en er heel heel veel tijd in steken.
– Ze laten zich door niemand tegenhouden, ook niet door zichzelf.
– Fouten maken is goed. Lynch werkte eens twee maanden aan een animatie en ontdekte toen dat hij niks had opgenomen. Maar hij hield er wel een idee voor een short aan over (‘The Alphabet’). Je eerste productie kan niet goed zijn. Maak dus vooral een slechte film om van te leren.
– Toeval: Lynch maakte een korte film en iemand met invloed zag er wat in. Hij kreeg toen een toelage voor zijn volgende project. “Dat veranderde alles…”

* Ten tijde van de opmerking van zijn vader over het ‘geen kinderen krijgen’ was Lynch zijn toenmalige vriendin net zwanger.