Super Size Me 2 (R.I.P. Morgan Spurlock)

Morgan Spurlock, maker of the classic documentary Super Size Me (2004) passed away on Friday May 24. Not from eating too many fries and burgers, but from cancer. In Super Size Me, for those who forgot, Spurlock does a fast food experiment. For a month, he eats at McDonalds three times a day. And whenever they offer him a supersize meal, he has to take it. The filmmaker gained serious weight and suffered significant health issues at the end of the documentary. The not so surprising message: fast food is not good for you, and the fast food industry has a great hold over America which suffers from a health and obesitas crisis.

I wanted to rewatch it, but could only find its sequel Super Size Me 2: Holy Chicken! (2017) on the streaming services. So I watched the sequel instead. His mission this time around is to open his own fast food restaurant and see how the industry has changed in 13 years. This mission may seem less exciting, but it is a huge undertaking.

Spurlock talks to all kinds of experts and innovators to be as successful as possible. It turns out that chicken is the way to go forward, because it is cheaper, potentially healthier and trendier than beef. I write ‘potentially’ because grilled chicken is not so bad. The thing is: more than 90 percent of Americans prefer fried chicken. The industry just adds artificial grill marks to make it appear healthier.

Surprise: the industry is all about marketing. The food hasn’t changed at all, but how everything looks has. McDonald’s now has green and brown paper boxes instead of the foam boxes they used to have. It looks more farm-like. The fast food chains use slogans like ‘food as it should be’ or ‘home style’ to make it all appear natural and artisan. Many fast food restaurants have pictures of traditional farms hanging on the wall. Subways shows you all their vegetables, so you almost think your sandwich, which is drooling with fat, is not so unhealthy after all.

Spurlock goes with the home grown theme, so he buys chicklets and his own growhouse. It turns out that fast food chickens are now engineered to grow from chicklet to full grown chicken in just six weeks. By then they weigh 2,75 kilos. By comparison, that’s the same as when a baby would grow to 300 kilos in two months time. The result of this unnatural growth cycle? Heart attacks, crushed bones and all kinds of diseases. Who can see the next pandemic approaching?

When a lobby group is pressuring farmers not to talk to Spurlock, he dives into the world of Big Chicken and what they are hiding. Turns out that these corporate villains have enslaved the chicken growers with a tournament system. Everybody used to get paid the same, now they decide based on a measurement system they control, who gets paid what. The farmers also need to take on massive debts to be able to stay in business. This corrupt, rigged system has these farmers living in intense stress. One of them even starts crying in front of the camera.

The brilliant ending sees Spurlock open the first Holy Chicken restaurant, the most transparent fast food restaurant in the world. Here, the customers can experience in funny and inventive ways how the industry is bullshitting them. The design of the restaurant is fantastic and reason alone to see this film. This is great documentary making. Spurlock was a master of the craft and will surely be missed.

Super Size Me 2: Holy Chicken! is available on Amazon Prime.

 

McDonalds moet flinke draai maken

Fast food keten McDonalds meldde van de week een flinke winstval van 30 procent. Klanten zoeken hun toevlucht vaker bij andere ketens die zij als gezonder percipiëren, zoals Chipotle Mexican Grill (nog niet in Nederland actief) en Burger King. Daarnaast was er een voedselschandaal bij de McDonalds in China.

De topman van het hamburgerconcern wijdt de zeer teleurstellende cijfers aan vier significante oorzaken:

1. McDonalds heeft de laatste jaren veel luxe items ingevoerd zoals Angus beef burgers. Klanten van de McDonalds willen lekker eten voor weinig geld.
2. Klantenservice – zoals wachttijden – is verslechterd.
3. Marketing – Het imago van de McDonalds blijft dat van zeer ongezonde fast food keten.
4. Het menu is te ingewikkeld geworden. Dat maakt het duurder voor franchisehouders en lastiger voor medewerkers om snel te bedienen.

De CEO wil het menu versimpelen en de marketing strategie richten op het transformeren van het imago van de Mac.

Dat laatste zie ik persoonlijk somber in, vanwege zijn formulering: ‘We are strengthening our creative messages by placing greater emphasis on the quality of our food and again re-establishing the emotional connection that our customers associate with the McDonald’s experience.’

De CEO wil zich niet richten op de producten zelf, maar op de boodschap. Maar het beeld veranderen dat is ontstaan van een bedrijf is enorm lastig. McDonalds = Ongezond. Dat ziet iedereen zo. Bovendien wordt McDonalds steeds meer als duur gezien.

McDonalds moet flinke draai maken

Er is een groot bewustzijn ontstaan in de wereld wat betreft eten. Er komt steeds meer media aandacht voor wat voor troep er allemaal in eten verwerkt zit, en mensen gaan steeds andere keuzes maken. Zolang ze dit kunnen veroorloven. Als McDonalds door wil gaan met hun hamburgerfabrieken, kunnen ze zich strategisch het beste focussen op kostleiderschap. Alleen de armsten van de bevolking zullen gedwongen zijn te blijven komen.

Maar als ze de hele bevolking willen aanspreken, zal hun menu volledig getransformeerd moeten worden. Gezonder, diervriendelijker, minder bewerkt (de McWrap bevat 121 ingrediënten). Kortom, radicaal anders. Dit zal een transformatie van het kaliber ‘Apple stapt in muziek business’ moeten zijn, anders zullen ze het imago van ongezonde fastfood tent niet kunnen afschudden.

Wat betreft de emotionele factor: Ik realiseerde me dat ‘Pulp Fiction’ – met zijn voortreffelijke dialogen over fast food – alweer 20 jaar geleden was. Dat waren de gouden, onbewuste tijden voor de massale consumptie van hamburgers. Maar nu, 20 jaar later, is zelfs één van hun trouwste klanten vegetarisch geworden. Jawel, ik heb het over Moi. Ik zou graag klant worden bij het nieuwe McDonalds. Maar of ze de slag vanuit een outside-in perspectief kunnen maken? Fat chance.

Operational excellence in de keuken

Cooking Fever
Houd je ervan om in de keuken te staan en ingewilligde maaltijden te bereiden voor een aantal gasten? Ik wel. Alleen kost het tijd, geld en energie. Soms geen probleem, maar het kan niet altijd. Daarom ben ik blij met de iPhone game ‘Cooking Fever’. Als super chefkok heb je hierin de uitdagende taak zo snel mogelijk gasten te voorzien van eten en drinken van super kwaliteit. Je bent ook eigenaar en investeerder, dus je hebt ook de taak je restaurant en keukenapparatuur regelmatig te upgraden, zodat je de steeds veeleisendere klant tevreden kunt blijven houden.

‘Cooking Fever’ is stressen op een lekkere manier waarbij je vooral een goed proces moet uitdenken. Ga je eerst eten voorkoken en dan de klanten helpen? Of help je klanten tussen de kookactie door, met als risico dat de boel aanbrandt en je het kunt weggooien? Je begint het spel met een fast food tentje, maar kunt later ook aan de slag met een vis bistro, een Chinees restaurant, een Indiaas restaurant, een bakkerij, en een pizzeria. Een groot nadeel is dat je edelstenen en munten nodig hebt om verder te komen, en die verdienen met de gameplay kost veel tijd. Je zult dus op een gegeven moment de portemonnee moeten trekken, anders blijf je hangen in het fast food gebeuren.

Cooking Fever
Prijs: Gratis (In-App Purchases)
Uitgever: Nordcurrent
Size: 73.7 MB