Categorie archief: Geschiedenis & Politiek

Why the Ukraine War Might End Soon

Posted on by Jeppe Kleijngeld

On February 24, 2022, the Russian army invaded Ukraine. Many, including myself and Russian President Vladimir Putin, initially believed it would be a short operation. Putin expected to topple the Ukrainian government within three days and install a puppet regime, turning Ukraine into a vassal state. However, events unfolded quite differently.

Rather than surrendering and giving up their sovereignty, Ukraine sought Western support, receiving weapons that allowed them to fiercely resist the Russian invasion. To avoid appearing weak, Putin escalated the conflict into a full-scale war, which has now dragged on for three years. During this time, Russia has managed to occupy around 20 percent of Ukrainian territory, but progress has been painstakingly slow and has come at an enormous cost in human lives, financial resources, and military equipment.

Russia’s relentless ‘meat grinder’ tactics are unsustainable. The country is running out of funds to continue the war while its economy struggles with soaring inflation and high interest rates. This puts Putin in a precarious position. If the West maintains pressure and Ukraine continues to receive support, Putin may eventually be forced to withdraw – a move that would leave him vulnerable to backlash from Russian elites, the public, and key power groups.

So far, Putin has consistently framed the military operation in Ukraine as a necessary measure to protect Russian speakers and to achieve the ‘demilitarization and denazification’ of Ukraine. He claims that Ukraine has been under the control of neo-Nazis and Western influences, posing a direct threat to Russia’s security. But if he pulls out of Ukraine without achieving these objectives, how will he justify it?

Trump may have just provided him with a convenient narrative. According to expert Konstantin Samoilov, Putin could use the Trump administration’s pro-Russian stance to declare victory. Samoilov suggests that Putin might announce this on May 9 – Victory Day in Moscow.

“In my eyes, Putin has won”, Samoilov stated in a recent episode of Silicon Curtain. “For three years, he has been telling Russians: ‘We are not fighting Ukraine; we are fighting the collective West, led by the USA, which is using Ukraine as a proxy.’ Now he has an event in the White House where Zelensky was basically kicked out. Additionally, the U.S. suspended military aid to Ukraine, and Ukrainian forces withdrew from Kursk. That, to Putin, is a victory. On May 9, he might say: ‘Dear Russians, we have fought the USA – and we have won.’”

While an end to the war might seem like a relief for Ukraine and the West, Samoilov warns that Russia’s withdrawal could signal something even more sinister. “Putin will end the special military operation in its current form, only to replace it with something far worse. He will shift the Russian economy and society into full-scale war mode. He will say: ‘This war is over, but the threat remains – and now it is even bigger because it is Europe.’ The Kremlin will manufacture reasons to convince Russians that the real enemy is closer than ever, and the state will take complete control of the economy.”

I find Samoilov’s arguments compelling. The Russian military simply does not have the strength to continue pushing forward, especially if Europe remains committed to supplying Ukraine with resources – which I believe they will. As Silicon Curtain host Jonathan Fink points out, there are already signs that the Kremlin is preparing for this shift. Russian propaganda is framing recent U.S. actions as evidence that the Kremlin’s narratives were correct all along, reinforcing the image of Russia as the victor. Last week, Putin made Trump wait an hour before speaking to him in the ‘negotiations’ call to show the people that he was the big alpha male and Trump is basically his bitch.

Once again, we – the West – should not underestimate Putin as we did in the past. If he indeed ends the Ukraine war, we must assume that he will be back in full force. We are very far from a permanent peace with Russia, and arguably this can only be achieved if Russia is defeated. An inconvenient truth if ever there was one.

Putin’s Psychological Warfare Has Finally Paid Of – Big Time

Posted on by Jeppe Kleijngeld

Vladimir Putin is having his best moment in three years. For much of the war, he appeared weak, unable to achieve what many believed would be a swift victory.

Consider the sheer size of Russia compared to Ukraine. And yet, after enormous human and financial costs, Putin has only managed to occupy about 20 percent of Ukrainian territory. Russia has suffered staggering losses – by some estimates 870,000 troops, alongside vast amounts of money and military equipment. His economy is in turmoil. In theory, the combined economic and military power of the U.S. and Europe could decisively tip the balance in Ukraine’s favor.

But geopolitical reality has taken a grim turn. 71 million voters made a catastrophic choice – electing a sociopathic criminal and convicted rapist to the presidency of the United States.

A lot has been written about the psychology behind this tragedy. What kind of country would elect this lying and grifting rapist not once, but twice? The answer lies in a potent mix of resentment, misinformation, and ideological extremism. Many Americans have allowed their hatred of liberals and minorities to blind them to the existential threat that a second Trump presidency poses. These voters display a troubling blend of egocentrism, racism, ignorance, delusion, and extremism.

Yet, we must not underestimate the role of a certain European dictator in this tragedy. For over a decade, Vladimir Putin has been waging psychological warfare against the West through social media and disinformation campaigns. His goal has always been to weaken Western democracies from within. And he has succeeded. Every major democracy is now plagued by far-right extremism. Societies are fractured, consumed by internal conflicts, and increasingly oblivious to the existential threats looming over them.

America is the first of Western democracies that is now in serious danger of collapsing. Trump has now – two months in power – begun defying court orders. Well at least one of them when a judge ordered his regime to return a plane containing alleged Venezuelan gang members. This marks a serious escalation. In the United States, the power is divided between three equal branches of government; the executive branch, the congress and the courts. Trump has already cowed the Republican-controlled Congress into submission. Now, he is setting his sights on undermining the courts. The question is: how far is he willing to go? I would say that with his completely deranged mental state at this moment, and all the terrible decisions he has made, eventually all the way. America is in deep, deep trouble.

The upside of all of this mayhem is that Europe is forced to get its act together – and help Ukraine to win the war. This is entirely possible because, as I wrote before, Putin is running out of money. However, intelligence provided by the US is still needed, so if Trump decides to stop sharing intel, Ukraine has to fight this war with blinders on. This is problematic and not something that is easily solved.

One immediate step Europe could take is utilizing frozen Russian assets under the Magnitsky Act to fund Ukraine’s war effort. To avoid destabilizing financial markets, this should be limited to assets proven to be acquired through corruption.

Putin is playing poker very well, but his cards – of which Trump keeps saying they’re so good – are really not that great. Unless of course, Trump really is a Russian asset for which quite a lot of evidence exists.

His latest remarks only reinforce this suspicion. This week, Trump suggested that the U.S. should take control of Ukraine’s nuclear power plants, claiming that this would deter Russian attacks.

This idea is absurd on multiple levels. First, Russia is unlikely to target these plants due to the immense radioactive risk to its own territory. Second, if the U.S. controlled Ukraine’s energy infrastructure, it could hold Ukraine hostage by shutting off power and making political demands. Most disturbingly, as defense expert Jake Broe pointed out, this move would prevent Ukraine from developing nuclear weapons – a prospect that has gained traction since NATO membership is no longer an option. Preventing Ukraine from acquiring nuclear deterrence is precisely what Putin wants. Once again, Trump appears to be acting completely in Russia’s interests rather than America’s and Europe’s. Let that sink in.

These are some of the most perilous times in modern history. This is our World War II moment, and we are only at the beginning. Yet, history provides hope: authoritarian regimes often fail. Let’s hope this collapse happens before irreparable damage is done. And if there’s one lesson we must take away from this, it is that unregulated social media has been an unmitigated disaster for the West and an extremely powerful weapon for the autocrats. It must be reined in to ensure that another Trump-style catastrophe never happens again.

Sombere tijden (2) – Het einde van Amerika zoals we het kennen

Posted on by Jeppe Kleijngeld

‘This is the end
My only friend, the end’
— The Doors (1967)

Het gaat al een tijdlang de verkeerde kant op met Amerika. Het land is politiek tot op het bot verdeeld, de ongelijkheid neemt krankzinnige vormen aan, de gezondheidszorg is kapot, en de armoede is extreem in het rijkste land dat de wereld ooit gekend heeft.

Wat er kortom nodig is, is leiderschap; een verenigde politiek die gaat repareren wat er kapot is en een einde gaat maken aan de toxische polarisatie. Het tegenovergestelde is gebeurd. Trump is het ergste wat het land (en de wereld) op dit punt in de geschiedenis had kunnen overkomen. In zijn eerste drie weken presidentschap heeft hij al aangetoond; na vier jaar Trump zal het land nooit meer hetzelfde zijn.

De Amerikanen hebben namelijk een dictator benoemd die nu – in tegenstelling tot zijn eerste termijn – een plan heeft om Amerika te veranderen in een oligarchie waarin hij en een groepje miljardairs heersen. Het plan heet Project 2025 – maar Trump gaat zelfs nog veel verder dan wat er in dit afschuwelijke plan beschreven staat.

Onder leiding van Elon Musk worden de overheid en de overheidsuitgaven compleet op de schop gegooid. Trump doet dit zonder toestemming van het congres, bij wie deze ‘Power of the Purse’ eigenlijk ligt. Rechters kunnen hem proberen af te remmen, maar Trump heeft al aangetoond dat hij niks geeft om de rechtspraak, de grondwet of de waarheid. Maar hij kan dat toch niet zomaar allemaal negeren? Toch wel, lijkt het. Het is allerminst duidelijk wie hem gaat tegenhouden.

Daarnaast heeft hij behalve een republikeinse meerderheid in het Huis en de Senaat ook de media in zijn zak. Musk (X), Zuckerberg (Meta) en Joe Rogan (podcaster) staan aan zijn kant – net als Fox News, Newsmax en One America News. Zuckerberg heeft zijn factcheckers al ontslagen. Dat betekent dat een groot deel van Amerika, die uitsluitend rechtse media en social media als nieuwsbron hebben, volledig gemanipuleerd blijven worden. Als Trump zegt dat het Ministerie van Onderwijs voor miljarden dollars heeft gestolen, geloven ze hem. Als hij een rechter aan de schandpaal nagelt omdat die de wet naleeft, zal een groot deel van het land Trumps leugens geloven. Geen democratie die hiertegen bestand is.

Trump heeft eveneens autoritaire tactieken toegepast. Zo klaagt hij mensen aan en probeert hij hen te vernietigen wanneer zij iets zeggen dat hem niet bevalt. Daarnaast heeft hij gratie verleend aan 1.500 relschoppers die het Capitool bestormden, terwijl hij tegelijkertijd FBI-agenten vervolgt die deze zaak hebben onderzocht. Kun je het je voorstellen? Overtreders van de wet laten gaan, terwijl degenen die de wet handhaven juist worden aangepakt.

We hebben het nu nog niet eens gehad over zijn buitenlandse beleid; ik hou mijn hart vast over Rusland-Oekraïne en wat voor geweldige deal Poetin gaat krijgen. Of over zijn misdadige behandeling van immigranten. Over zijn afbreken van klimaatbeleid en weerzinwekkende haat-strijd tegen transgenders en andere minderheden.

Er zijn zeker nog goede mensen die het tegen hem op gaan nemen, maar dit ziet er hopeloos uit. De meest waarschijnlijke uitkomst op korte termijn is dat het land op slot gaat en de problemen die het land al heeft nog veel erger worden. Om nog maar niet te spreken van een nog verder groeiende polarisatie die zelfs kan uitmonden in een burgeroorlog. Een beter scenario zie ik niet. Ik vrees dat het te laat is om de boel op een vreedzame manier op te lossen, en eerst de hele boel kapot moet voordat het weer opgebouwd kan worden…


Still uit ‘Civil War‘ (2024)

Sombere tijden (1) – “Hij kent geen schaamte”

Posted on by Jeppe Kleijngeld

Ik ben een positieve denker over het algemeen. Maar ik moet zeggen dat dit geen goede tijden zijn.

De doemsdagklok heeft nog nooit zo dicht bij middernacht gestaan vanwege de toenemende nucleaire dreiging, klimaatverandering en de nog altijd onderschatte gevaren van AI.

Ik probeer optimistisch te blijven en de hoeveelheid negatieve prikkels te beperken. Social media mijd ik zoveel mogelijk, zelfs LinkedIn, dat steeds meer op X begint te lijken. Het wereldnieuws kan ik vanwege mijn werk echter niet ontwijken, en dat betekent een constante stroom van onheilspellende berichten. Ik hoef denk ik geen namen te noemen van de luidste megafoons achter de meest deprimerende berichten.

Het leek er even op dat Musk nog erger zou worden als Trump in zijn krankzinnige en walgelijke uitspraken, maar dat heeft Mr. Orange reeds ingehaald de laatste dagen. Ze zeggen dat deze waanzin wel went, wat op zichzelf een zorgelijke ontwikkeling is, maar ik merk dat dit niet voor mij geldt. Ik heb steevast tijd nodig om te reguleren na de aanval van de dag.

Afgelopen weekend keek ik The Apprentice over de opkomst van Trump als vastgoedtycoon en het is een steengoede film. Trump wordt opgeleid door de verdorven advocaat Roy Cohn (een weergaloze Jeremy Strong, bekend van Succession). Cohn leert hem de drie regels die Trump nu nog dagelijks toepast: ‘Val aan, val aan, val aan’, ‘ontken altijd alles’, en ‘geef nooit toe dat je verslagen bent’. Met andere woorden: dit historische figuur heeft de bron van mijn depressie geschapen in de jaren 80’.

In de tweede helft van de film, wanneer Trump zijn fortuin heeft opgebouwd, beseft Cohn dat niet Trump, maar hijzelf de Faust was in hun pact. De homoseksuele advocaat heeft aids opgelopen en zijn einde nadert. Strong wekt met zijn vertolking van de stervende Cohn opvallend veel empathie op, wat knap is, want het is allesbehalve een sympathiek personage. Maar Trump (een eveneens geweldig acterende Sebastian Stan die net als Strong voor een Oscar is genomineerd) voelt niks. Hij voelt ook niks als zijn broer zelfmoord pleegt. Hij voelt niks voor zijn vrouw. Trump voelt gewoon niks. Maar hij geniet wel van het lijden van anderen.

Wanneer Cohn voor de laatste keer bij Trump verblijft, krijgt hij van hem diamanten manchetknopen cadeau. Tijdens het eten hoort hij van Ivana, Trumps vrouw, dat ze nep zijn. “Hij kent geen schaamte”, zegt ze. Het is moeilijk om naar Cohn’s uitdrukking te kijken en je voor te stellen wat er allemaal achter zijn diepe ogen schuilgaat.

En aan die woorden moest ik denken toen ik las dat Trump Oekraïne wel wil blijven helpen, maar in ruil voor zeldzame aardmetalen. Oké, dus terwijl de Oekraïners al ruim drie jaar lang worden platgebombardeerd, opgeblazen, vermoord, beschoten, bestolen, ontvoerd en verkracht, wil Trump een dealtje sluiten wat alleen gunstig is voor Amerika. Geen schaamte inderdaad.

Trump is hiermee zonder twijfel de ergst mogelijke persoon die de leiding kan hebben over de VS vanwege zijn complete gebrek aan empathie, medemenselijkheid en moraliteit (dat volgens zijn oude leermeester Cohn slechts een verzinsel is). Om het over zijn abominabele kwaliteiten als zakenman nog maar niet te hebben. Dit is deprimerend, en de komende vier zal dit kwaadaardige figuur een continue bron van somberheid en moedeloosheid blijven.

Toch is er een sprankje hoop. In Europa, ondanks de smerige populistische stromingen, heerst nog altijd een gevoel van verbondenheid. En dat zullen we hard nodig hebben om ons staande te houden in een wereld met deze gekken aan de macht. Het zijn sombere tijden, en het einde is nog lang niet in zicht.