End Times

Een website die de ‘Rapture Index’ bijhoudt, een indicator die meet wat de christenen ‘eindtijd activiteiten’ noemen, heeft de index de laatste tijd flink verhoogt. Dat is niet verrassend te noemen. Neem de psychotische Poetin en de oorlog in Oekraïne, de snel verergerende klimaatcrisis (en Don’t Look Up-achtige reacties), de polarisatie in Europa, de successen van extreem-rechts, de nepnieuws-epidemie en post-truth politics, inflatie, armoede, hongersnoden, natuurlijke degradatie, et cetera, et cetera.

Je zou er depressief van kunnen worden. Het laatste incident dat mij somber heeft gemaakt is echter van veel kleinere aard dan bovenstaande crisissen. Namelijk het debacle rond EarthToday. Dit is een goed doel (dacht men althans) dat zich inzet voor natuurbehoud. Op de site kun je voor €1,20 een vierkante meter natuur beschermen. Daarvan gaat €0,05 naar de fiscus en €0,15 naar EarthToday. In ruil voor je investering krijg je een aandeelhouderscertificaat. Dit was tenminste het verhaal, zoals het door de organisatie verteld werd.

Onlangs bracht Quote een artikel naar buiten (uitstekend stukje onderzoeksjournalistiek overigens) over het verborgen verdienmodel van deze ‘stichting’. Het blijkt dat de investeerders achter het platform, waaronder Winston Gerschtanowitz en Kees Zegers (oprichter NU.nl) een enorme berg certificaten voor bijna gratis hebben gekregen. Als het platform groeit, neemt de waarde van die certificaten toe. Quote heeft becijferd dat als EarthToday zijn groeidoelstellingen haalt qua beschermde vierkante meters, de oprichters niet miljoenen, maar miljarden te verdelen hebben.

Het goede doel is dus ontmaskerd als een soort variant op de mondkapjeszwendel van Sywertje. Inmiddels zijn de aangesloten bedrijven en goede doelen terecht weggelopen, Youp van het Hek schreef een vernietigende column, dus wat zou ik me nog druk maken, toch? Waarom heeft dit incident impact op mijn gemoedstoestand? Dat zit zo. Toen ik het artikel in Quote las, vroeg ik vroeg me af wat iemand bezielt om zo’n constructie op te zetten. De CEO van EarthToday heeft in een interview op NU.nl gezegd dat psychedelische paddenstoelen volgens haar dé manier zijn om je te realiseren dat kapitalisme anders moet (ik verzin dit echt niet, lees het hier).

In een gênant televisieoptreden, ontkende deze dame in alle toonaarden dat er iets mis is met EarthToday. Het deprimerende hiervan vond ik niet het gedraai en gespin – dat doen bedrijfsleiders en politici altijd die betrapt zijn – maar juist dat zij oprecht niet leek te beseffen dat de opzet van haar businessmodel fundamenteel verkeerd is. Hierdoor is in één klap bij me ingedaald hoever we nog afstaan van het niveau van bewustzijn dat we nodig hebben om de wereld van onszelf te redden. De Veda’s hebben het al geschreven; dit is een tijdperk van laag bewustzijn.

Een purpose zoals EarthToday, dat gedreven wordt door slimme ondernemers en investeerders, is precies wat we nodig hebben. Maar als er aan de achterkant stiekem een verdienmodel is gebouwd dat aan de voorkant verzwegen wordt is er iets heel erg mis. Zeggen dat je het allemaal voor de natuur doet, is namelijk betekenisloos als er zoveel winsten in het verschiet liggen. Bovendien is de maximale impact van EarthToday een gebied zo groot als Friesland en Groningen, een druppel op een gloeiende aarde. En daar wil je als bedenker rijk mee worden? Hebzucht en meer nemen dan je nodig hebt is een ziekte. En EarthToday laat zien in hoeverre deze ziekte greep op ons heeft gekregen. Het zit in de fundamenten van de samenleving.

“Mag je somber worden van dit soort schaamteloze verdienmodellen? Ja, dat mag”, schreef Youp van ‘t Hek in zijn geweldige column. Er zijn gelukkig nog mensen die het wel begrijpen. Maar dit zijn de stukjesschrijvers en cabaretiers. Waar blijven de leiders die we nodig hebben om ons te verlossen uit dit tijdperk van teloorgang?

Hoe het kwaad zich manifesteert anno 2022

‘The evil I’m talking about lives in us all. It takes hold in an individual, in private lives, within a family, and then it’s children who suffer most. And then, when the conditions are right, in different countries, at different times, a terrible cruelty, a viciousness against life erupts, and everyone is surprised by the depth of hatred within himself. Then it sinks back and waits. It’s something in our hearts.’
June in ‘Black Dogs’

De Westerse wereld dacht in 1945 definitief met het kwaad te hebben afgerekend. Dit is een misrekening geweest, zegt oud-schaakkampioen Garry Kasparov in zijn boek ‘Winter Is Coming: Why Vladimir Putin and the Enemies of the Free World Must Be Stopped’ uit 2015. Dat fantasiefilms een mooie metafoor zijn voor oorlogen blijkt uit de titel: ‘Winter is Coming’ komt uit Game of Thrones en ‘Enemies of the Free World’ uit The Lord of the Rings. Kasparov verliet in 2013 definitief Rusland nadat hij zijn thuisland had zien veranderen in een dictatuur onder Poetin.

Zijn visie over hoe we moeten omgaan met de leider van de Russische Federatie is helder: ‘je kunt het kwaad niet met wortel en al verwijderen’, schrijft hij. ‘Je moet er voortdurend scherp op blijven waar het opduikt en het meteen de kop indrukken.’ En hierin heeft het Westen gefaald als het op Poetin aankomt. De Russische leider heeft voortdurend de grenzen overschreden, zoals een psychopathische narcist dat doet: kijken hoe ver hij kan gaan. Toen hij het Krim annexeerde in 2014 had het Westen hem snoeihard moeten aanpakken met de hardst mogelijke economische sancties, maar dat deed het Westen niet waardoor Poetin het signaal kreeg in zijn zieke geest dat hij verder kon gaan.

Niemand had verwacht dat hij een full blown invasie zou doen in Oekraïne omdat hij daarbij ook zijn eigen land tot paria zou maken en zou veroordelen tot een zware economische achteruitgang die decennia zal aanhouden. En dit is één van de kenmerken van het kwaad anno nu; de volledige bereidheid tot zelfdestructie als het maar zijn doel dient om de wereld in chaos te storten. Dit wordt in Poetins geval gedreven door een pure haat voor het vrije Westen. Poetin haalde in een van zijn gestoorde speeches onlangs J.K. Rowling aan en hoe walgelijk hij het vond dat zij gecanceld werd om dingen die ze gezegd heeft over transgenders. Poetin haat cancel culture, en nu wordt Rusland wereldwijd gecanceld.

Een ambtgenoot van Poetin die hem qua vernietiging waarschijnlijk gaat overtreffen is Jaire Bolsonaro. De Braziliaanse president is bezig met een grand plan voor massamoord dat zelfs niet onderdoet voor Hitler, Stalin en Mao. De warming-up was de coronapandemie waar in Brazilië meer dan 660.000 mensen aan zijn doodgegaan dankzij zijn crimineel lakse beleid (alleen in de VS, waar toevallig ook een narcist aan de macht was, waren het er meer: 1.004.000). Zijn tweede actie is het zwaar versoepelen van de wapenhandel geweest wat heeft geleid tot een gigantische toename in wapens en moorden in Brazilië. Alsof dat niet genoeg is, is hij momenteel bezig middels vijf nieuwe wetten het Amazonegebied definitief te laten vernietigen wat een ramp zal betekenen voor de planeet. Hij zei het al bij zijn aantreden: “Ik ben goed in doden”. Daar is geen woord van gelogen.

Bolsonaro is de ultieme vertegenwoordiging van een ander kenmerk van het kwaad; de bereidheid om natuur te vernietigen op ongekende schaal. Hij is als Saruman uit The Two Towers die het prachtige bos Fangorn afbrandt en vervangt door een grootschalige oorlogsindustrie. Twee belangrijke wereldmachten worden nu geleid door bezeten maniakken, maar ik vrees dat we het daar niet mee gehad hebben. Er is een reëel gevaar dat Trump of een andere engerd, zoals DeSantis, aan de macht komt in de VS. En Xi, de dictator die China in zijn greep heeft, is onmogelijk te vertrouwen. Kijk wat het dictatorschap met Poetin gedaan heeft.

Dit is één van de bewezen voordelen van onze democratie, dat niet een of andere idioot aan de macht kan blijven en een land kapot maakt in zijn waanzin. Rusland had dit ook kunnen hebben, maar daar heeft de democratie niet langer dan acht jaar geduurd. God mag weten hoe lang het nu weer gaat duren voor ze van deze travesty hersteld zijn. Niet dat het Westen zo perfect is, verre van. De afgelopen jaren hebben regeringen met een hebzuchtig neoliberaal beleid gezorgd voor een groeiende kloof tussen de haves en have-nots en een steeds verder uitgeholde middenklasse. Het is hier lang niet zo erg als in de VS, maar het gaat niet de goede kant op. En dat zorgt ervoor dat bovenstaande autocraten zoveel ‘volgers’ hebben (in het socialmedia tijdperk zijn het niet alleen volgers, maar noemen we ze ook echt zo).

Dan is er nog de klimaatcrisis en zesde massa-extinctie, die maakt dat we het ons helemaal niet kunnen veroorloven om in oorlog verwikkeld te zijn met de Russen of Chinezen. De wereldmachten zouden nu op ongekend niveau moeten samenwerken en historische initiatieven moeten ontplooien om te redden wat er te redden valt. Maar dat zit er niet in. Een van de zeldzame positieve berichten in al deze misère is dat het Westen meer verenigd is dan in decennia en bereid is Poetin aan te pakken. Volgens Kasparov is dat – helaas – de enige taal die een dictator verstaat. Hopelijk krapt Xi zich nu wel even achter de oren voordat hij ook een invasie gaat doen in Taiwan.

In de media gaan de Oekraïne-berichten vaak over het voorkomen van een Derde Wereldoorlog. Deze is eigenlijk al begonnen; we weten alleen nog niet wat voor oorlog dat is, en hoe we hem moeten vechten. Kasparov heeft gelijk; het kwaad is niet weg. We kunnen we doen alsof we geen vijanden meer hebben, maar dat betekent nog niet dat het waar is. Poetin heeft zijn kaarten laten zien. En hij zal niet stoppen totdat hij tegengehouden wordt. Winter is here.

Borsjt Case Scenario

Een van de belangrijkste vragen die ik de laatste dagen had bij de invasie van Oekraïne door Rusland was: waar is China? Naar het Westen luistert Poetin toch niet meer, dat is duidelijk, maar China – een zeer belangrijk handelspartner van Rusland – heeft grote invloed. The New York Times had het antwoord. De VS hebben herhaaldelijk met Chinese topfunctionarissen gepraat over de situatie, hebben intelligentie met hen gedeeld en ze gevraagd te helpen met het deëscaleren van het conflict. Maar de Chinezen weigerden.

Dit illustreert perfect de huidige verhoudingen in de wereld. De VS – hoewel op veel fronten nog machtig – is niet langer de grote baas. China is hard op weg de belangrijkste wereldmacht te worden. En ze zijn dikke maatjes met Poetins Rusland. Dat is een van de redenen waarom Poetin zich niet zo druk maakt om de economische sancties; dit is aanleiding om zijn handelsrelatie met China verder te gaan verbeteren. Voor Europa is dit alles geen prettig nieuws.

Waarom niet? Kijk naar onderstaande kaart. We kunnen de wereld nu grofweg verdelen in drie machtsblokken: China, Rusland en nog een groot deel van Azië, Europa en de Verenigde Staten. Het is duidelijk wie van deze drie verreweg het minste militaire macht heeft: Europa. Oekraïne hoort nu bij Rusland, dat is duidelijk*. Maar is Poetin daarmee tevreden? Hij haat het Westen blijkt uit verschillende van zijn recente toespraken. Wie zegt dat zijn invasieplannen ophouden bij Oekraïne? En dan opeens liggen er nog slechts twee landen tussen ons land en een potentieel verschrikkelijke vijand.

Op wie kunnen we rekenen om Poetin in zo’n geval af te remmen? Het militair krachtige China is vooral bezig met zijn eigen strijd met de VS om de economische wereldheerschappij. De VS was ooit onze bondgenoot, maar die tijden liggen achter ons. Biden is ons weliswaar goed gezind, maar hij heeft zijn handen vol aan interne strubbelingen in een intens verdeeld land.

In dat licht gezien ziet de wereldkaart er voor Europa behoorlijk angstaanjagend uit. Aan één kant een oppermachtig blok met tenminste één zeer kwaadwillende leider aan de macht. Aan de andere kant een bondgenoot op grote afstand waar we weinig van hoeven te verwachten. Een nieuwe realiteit voor Europa is aangebroken. Een tijd waarin ons Europeanen een veel bescheidener rol is toebedeeld dan we gewend zijn.

In het beste geval is de oorlog na de indexatie van Oekraïne voorbij en zullen we nog een lange tijd in spanning naast de Russen leven totdat toekomstige generaties mogelijk weer dichter tot elkaar gaan komen. In het slechtste geval breekt de Derde Wereldoorlog aan en is enorme vernietiging aan beide kanten gegarandeerd. Daar tussenin zitten nog heel veel niveaus van algehele onprettigheid. Gezien Poetins buitengewoon agressieve houding is er op moment helaas weinig om al te hoopvol van te worden. Het waren al spannende tijden en deze week zijn ze weer een heel stuk spannender geworden.

* Update 22-3: Dit is toch niet zo duidelijk als ik dacht. Poetin is er na drie weken oorlogsvoeren nog niet in geslaagd de hoofdstad Kiev te veroveren. Ik heb hem op strategisch gebied overschat: ik had niet gedacht dat hij zo’n bold move zou ondernemen als de overwinning niet zo goed als zeker was.

7 vragen die NU spelen voor J.H. Kash

1. Waarom hebben mensen het altijd over het aantal Nederlandse slachoffers bij een ramp, zoals de vliegramp in Oekraïne?
Ook de media doen hier volop aan mee. ‘150 Nederlanders omgekomen bij vliegramp’ is dan de kop van de krant. Online staat er even later ‘update – toch 189 Nederlandse slachtoffers’. Wat maakt het in godsnaam uit of het Nederlanders, Turken of Azerbeidzjanen zijn? Het gaat erom dat ze slachtoffers van een vliegramp / aanslag zijn geworden. Volgens een ethicus op Radio 1 is het geoorloofd om te hopen dat er weinig Nederlandse slachtoffers zijn, zelfs als dat automatisch betekent dat een ander land de slachtoffers moet betreuren. Waarom? Volgens de ethicus omdat je blij mag zijn dat je niet hoeft te rouwen om familie of bekenden, of als volk om landgenoten. Gelul, wat mij betreft. Het is gewoon volledig ongepast om je daarmee bezig te houden. En de media zetten de verkeerde toon, zoals wel vaker het geval.

2. Maakt het wat uit dat Nederland nooit wereldkampioen voetbal is geworden?
Emotioneel gezien heel veel (voor de meeste mensen dan), maar rationeel gezien? Het is al bijna ongelofelijk dat Nederland op het hoogste niveau meespeelt. Hoeveel landen met de grootte van Nederland kunnen dat zeggen. Niet één. ‘Maar als je drie keer in een finale staat, moet je dan niet één keer winnen?’, zou je je redelijkerwijs kunnen afvragen. Maar wederom is het antwoord alleen ‘ja’ wanneer je er door een emotionele bril naar kijkt (kortom, wat mensen altijd doen). Rationeel gezien is de kans om een finale te winnen van Duitsland, Argentinië of Spanje namelijk helemaal niet 50-50. Eerder 40-60 in het nadeel van Nederland, of zelfs 80-20.

3. Is er aan aantrekkelijke mogelijkheid om aan het kapitalisme te ontsnappen?
Mensen halen een diploma om aansluiting te vinden op de arbeidsmarkt. Met veel geluk vinden ze iets dat hun interne vlammetje levenslang brandende houdt (geld is van secundair belang). Missie geslaagd, maar je bent dan hoe dan ook onderdeel van de rat race. Zijn er aantrekkelijke alternatieven? Ik ken ze niet. Over kapitalisme gesproken:

4. Kan Piketty het niet wat ‘leuker en makkelijker’ maken?
Het gevoel leeft al langer bij de auteur van deze weblog: er vindt momenteel een verschuiving plaats in de samenleving die grote impact gaat hebben op alle mensen. De Franse econoom Thomas Piketty heeft interessante dingen te zeggen, maar allemachtig wat heeft die man een ruimte nodig om het allemaal uit te leggen. De insteek van kapitaal door de eeuwen heen is an sich best interessant, maar giet er wat jus overheen (gebruik bijvoorbeeld de 5 elementen van een krachtig verhaal). Nu is het geen wonder dat nog geen drie procent van de lezers zijn boek ‘Capital in the 21th Century’ uitleest.

5. Waarom had ik tot een maand geleden nooit gehoord van Sixto Rodriquez?
Dat zal iedere muziekliefhebber zich afvragen die de documentaire ‘Searching for Sugar Man’ heeft gezien, een fantastische feel good documentaire waarover @JKleyngeld nog een stukje moet schrijven. Het debuutalbum van de artiest Rodriquez ‘Cold Fact’ is inmiddels grijsgedraaid door Dr. Kash. Wat een meester; die teksten, die woorden, die stem….

6. Wat is een Rorschach Test?
[Van Wikipedia] De rorschachtest of Rorschach-inktvlekkenmethode (RIM) is een psychologische test die door Hermann Rorschach geïntroduceerd werd in 1921. De test is gebaseerd op de menselijke neiging interpretaties en gevoelens te projecteren op, in dit geval, inktvlekken. Daartoe proberen speciaal opgeleide psychologen aan de hand van de gegeven interpretaties het diepere persoonlijke karaktertrekken en de impulsen van de testpersonen te begrijpen. In populaire cultuur vooral bekend geworden door het personage Rorschach in Alan Moore’s grafische novel ‘Watchmen’.

7. Hoe kun je angst behandelen zonder medicijnen?
Hier zijn drie manieren voor, stelt expert David Burns Namelijk het cognitieve model; angst wordt veroorzaakt door (verdraaide) negatieve gedachten. Verander de gedachten en verander de angstgevoelens. Ten tweede het exposure model: Face your worst fears. Tot slot, het Hidden Emotion Model. Wat je wegstopt komt een keer in andere vorm naar buiten, bijvoorbeeld als angst of gevoelens van onrust.

Icon 16 - Symbol