Een kleine geschiedenis van het internet door Dr. J.H. Kash

We vinden het de normaalste zaak van de wereld, maar aan het begin van het millennium gebruikte nog maar weinig mensen het wereldwijde web. Ik ben een laatbloeier. Pas in 2001 – toen ik drie maanden op reis ging naar Thailand – ben ik voor het eerst gebruik gaan maken van e-mail. Daarvoor boeide het me sowieso weinig. Die eerste tergend langzame en lawaaierige verbindingen naar de vroegere amateuristische webpagina’s deden niet vermoeden dat dit een uitvinding was die de wereld compleet zou gaan veranderen. Hoe is dat zo gekomen?

Het internet is de benaming voor een zeer groot, de hele aarde omspannend openbaar netwerk van computernetwerken. Naast het World Wide Web (WWW) vallen diensten als e-mail, VoIP, FTP en Usenet eronder. Het WWW bestaat uit een aantal technische afspraken voor het wereldwijd over het internet aanbieden en verbinden van allerhande documenten en computertoepassingen evenals de verzameling documenten en toepassingen die wereldwijd volgens dit systeem over het internet worden aangeboden. Het internet maakt gebruik van standaard protocollen, die verschillende typen computers met verschillende software toch in staat stelt te communiceren.

De grondleggers van het WWW zijn de Britse informaticus Tim Berners-Lee en zijn toenmalige manager, de Belg Robert Cailliau (al is de bijdrage van laatste mij niet helemaal duidelijk geworden). Zij werkten in 1989 voor CERN, een Europese organisatie die fundamenteel onderzoek doet naar elementaire deeltjes. Het doel van het WWW was om de informatie-uitwisseling te vergemakkelijken tussen de wetenschappers die samenwerken in de veelal internationale projecten van CERN. Via WWW konden zij in een wiki-achtige omgeving projectdocumentatie en andere informatie aanmaken, delen en bijhouden.

Het oorspronkelijke WWW-logo

Het oorspronkelijke WWW-logo

In 1990 schreef Berners-Lee het the Hypertext Transfer Protocol (HTTP) – de taal die computers zouden gebruiken om hypertext documenten te communiceren over het internet heen. Ook ontwierp hij een schema om documenten adressen te geven op internet. Deze adressen noemde hij Universal Resource Identifiers (URI’s), een naam die later zou veranderen in URL – Uniform Resource Locators. Eind 1990 had hij tevens een browser (cliënt programma) ontwikkeld waarmee men hypertext documenten kon ophalen. Hij noemde deze browser ‘World Wide Web’ (WWW). Deze naam werd doorgezet ondanks de protesten van de projectmanager, Robert Cailliau, die zei dat de Engelstalige afkorting ‘WWW’ (in het Engels uitgesproken als double-u double-u double-u) langer is dan de naam zelf.

Hypertext pagina’s werden geformatteerd volgens de Hypertext Markup Language (HTML) die Berners-Lee had geschreven. Hij schreef ook de eerste webserver, software die webpagina’s op een computer bewaart en toegankelijk maakt via internet. Deze server werd bekend als info.cern.ch bij CERN. Bij het bureaucratische CERN kreeg Berners-Lee weinig erkenning voor zijn bijzondere uitvinding, maar computerenthousiasten waren lyrisch. Toen hij in 1991 zijn WWW-browser en webserversoftware via het web beschikbaar stelde, begonnen computerfreaks al snel hun eigen webservers te bouwen en websites beschikbaar te maken via WWW. Het begin van een nieuw informatietijdperk was aangebroken. Het mooiste wapenfeit van Berners-Lee’s uitvinding is dat het altijd open is gebleven. Het web is van iedereen en stelt ons in staat mooie dingen te doen. Zoals bloggen bijvoorbeeld.

Een belangrijk gevolg van de uitvinding van internet is dat alle informatie altijd en overal toegankelijk is. Dat betekent dat de gebieden ethiek en filosofie bezig zijn aan een enorme opmars. Maak jij de juiste keuzes? Het internet wijst de richting aan… Niemand kan ooit meer zeggen dat hij iets niet geweten heeft omdat je Google iedere vraag kunt stellen die je maar kunt verzinnen. Hoe deze open wereld waar informatie vrijelijk beschikbaar is gaat uitpakken, gaan we de komende decennia meemaken. Ik ben persoonlijk erg benieuwd.

Bronnen:
http://www.w3.org/People/Berners-Lee/
http://en.wikipedia.org/wiki/World_Wide_Web
http://www.ibiblio.org/pioneers/lee.html
http://nl.wikipedia.org/wiki/Tim_Berners-Lee

Een monument voor de levenden

Het is algemeen bekend dat mannen geen kinderen kunnen baren. Dat scheelt ze weliswaar de gruwelijkste pijn ter wereld – vaginaal bevallen is een foutje van de natuur – het zorgt er ook voor dat bij veel mannen een gevoel ontbreekt van ‘iets na te laten aan de wereld’ na hun dood. Vreemd, omdat ze wel vader kunnen worden, maar toch is het zo. Noem het een psychologisch defect.

Voor mannen met een bijzondere gave – John Lennon, Gaudi, Marradona of Steve Jobs – is dat geen probleem. Hun werk is hun nalatenschap, maar wat moet de gemiddelde man doen om dit ‘probleem’ te verhelpen? Niet iedereen heeft het in zich om sportrecords te verbreken, fantastische boeken te schrijven of chemische verbindingen te ontdekken en daaraan tot in de eeuwigheid hun naam te verbinden.

Voor die normalere mannen is het internet uitgevonden. Iedereen met een internetverbinding en drie hersencellen kan nu zijn nalatenschap maken in de vorm van een Facebook-profiel, een eigen weblog of zelfs een heuse website. Nu kan de hele wereld zien dat Peter Plankton (overleden in 2011) een Master had in Neuropsychologie, dat hij 224 online vrienden had en een speciale interesse in antieke klokken.

Het probleem van internet is alleen het complete gebrek aan focus; de hele wereld is je publiek, maar die wereld is zo druk bezig met het managen van hun eigen online identiteit, dat het bekijken, laat staan lezen, van andermans profielen er compleet bij inschiet. Facebook heeft al 900 miljoen mensen aan zich verbonden; nogal lastig om die mensen te overschreeuwen vanuit jouw onbeduidende micro-universum.

Wat dat betreft is het effectiever een antiek landhuis te kopen en prachtig te restaureren, vervolgens een bord met je naam op de voorgevel te plakken en het huis na te laten aan een familielid. Dan ben je er in ieder geval van verzekerd dat er nog jaren na je dood een hoop voorbijgangers een blik werpen op dit mooie huis en dat verbinden aan jouw naam. Een kleiner publiek dan op het wereldwijde web weliswaar, maar wel een gefocust publiek.

Nee, internet is verre van een oplossing voor jouw nalatenschap. Beter om je energie te richten op de levenden in jouw omgeving en in hun hart en geest voort te bestaan. Dat is ook vaak een eerlijkere weergave van de realiteit. Je drang om onthouden te worden door de mensheid moet je maar gewoon een plekje geven, zoals wel meer dingen in het leven. Maar lekker doorgaan met profilering op internet kan ik ook van harte aanbevelen. Dat geeft tenminste de illusie niet vergeten te worden en een mooie illusie kan net zo bevredigend zijn als de realiteit. En in het creëren van illusies is het internet vaak juist weer wel succesvol.

Life in a Day

Het bijzondere van internet is dat je de mogelijkheid hebt om met de hele wereld samen een film te maken. Met ‘Life in a Day’ is dat gebeurd. In dit unieke project van Kevin MacDonald (‘The Last King of Scotland’) en Ridley Scott (‘Alien’ en ‘Gladiator’) zijn YouTube-gebruikers wereldwijd opgeroepen een moment vast te leggen van hun leven op zaterdag 24 juli 2010.

De hele wereld reageerde… Meer dan 80.000 mensen uit alle uithoeken van de wereld legden een moment vast. Van Australië tot Zambia en van de wereldsteden tot de meest onbereikbare delen van de wereld. Videomateriaal werd ingezonden uit 192 landen. Het doel is om toekomstige generaties te laten zien hoe het was om op deze dag te leven.

De filmers kregen bij hun opdracht een aantal vragen voorgelegd;
– Wat heb je in je zak?
– Waar houd je het meeste van?
– Waar ben je bang voor?

Het levert een verzameling bijzondere, grappige, ontroerende, mooie en bovenal échte videomomenten op. De makers hebben, bij wat de moeilijkste montageklus aller tijden moet zijn geweest (4.500 uur video terugbrengen tot 1,5 uur), goed gekeken naar de authenticiteit van het materiaal. Bij elk beeld, hoe kort en simpel ook, krijg je het gevoel naar echte levens op aarde te kijken. Het is een fascinerend idee hoe de wereld ronddraait en er overal tegelijk zoveel afspeelt.

Niet alles wat er is gebeurd op die dag is mooi. Uiteraard is er ook conflict, ziekte, oorlog, brand, honger, pijn en verdriet. 24 juli 2010 is bijvoorbeeld ook de dag van het tragische drama in Duisburg tijdens de Love Parade. Maar de keerzijde is zichtbaar via liefde, trouwen, geboorte en familie. Het zijn ook vooral de kleine dingen die mensen gelukkig lijken te maken.

Hoe een perfecte zondagochtend te beleven; maak koffie en een lekker ontbijtje klaar en ga ‘Life in a Day’ kijken. Je zult je verbonden voelen met de wereld. Ook zul je heel veel zin krijgen om het beste van de rest van je dag te gaan maken.

De aftiteling is het overigens ook waard om nog even voor te blijven zitten.

De top 10 best bezochte websites

Toen ik onlangs aan het zoeken was op mijn eigen website Filmdungeon.com kwam ik erachter dat Alexa, the web information company mijn website rankt op 26,231,679. Oops, dat kan toch niet echt wereldklasse zijn.

Dat triggerde mijn nieuwsgierigheid. Wat zijn nou de beste websites wereldwijd? De beste 2 laten zich niet moeilijk raden; Google en Facebook. Ook YouTube op plaats 3 is niet geheel onverwacht. Yahoo en Live (Hotmail) staan op plaats 4 en 5 en dan komt de eerste verassing. Wat is een Baidu? Oh ja logisch, China zit ook op het wereldwijde web aangesloten en doet het zelfs beter dan Wikipedia die op positie 7 staat.

De lijst wordt afgemaakt door Blogger (8) ofwel Blogspot.com, een site voor het publiceren van weblogs. Op 9 staat MSN en de lijst wordt afgemaakt door Tencent. Wie? Jawel Tencent, een Chinese internetportal dat zelfs het machtige Twitter verslaat (11). Ik heb nog wel wat te doen om Filmdungeon naar de bovenste regionen te krijgen. Het houdt een mens van de straat…

01. Google
02. Facebook
03. YouTube
04. Yahoo
05. Live
06. Baidu
07. Wikipedia
08. Blogger
09. MSN
10. Tencent