America’s Drift Toward Autocracy Not Yet Priced Into Stock Markets

The rate at which Trump and his fascist thugs are installing an autocratic regime in the United States is breathtaking. Federal forces are deployed in cities with the instruction to use ‘maximum force’ against Americans, every institution that is not MAGA is attacked, and brown people are kidnapped off the streets by gestapo ICE agents by the hundreds. Every American who values democracy knows this is the fight of their lives.

The economic fallout of Trump’s policies is already visible. Tourism is struggling. Farmers are hurting. Ordinary people are seeing their spending power decline. Yet the stock market has held up surprisingly well since Trump took office. Certain sectors, especially tech, have enjoyed gains, even as volatility has spiked due to trade wars, tariffs, inflation risks, and global uncertainty.

Everyone understands America is facing serious long-term risks. Markets, however, are biased toward the short term: they price in near-term, quantifiable changes like tax or regulatory shifts. Longer-term and systemic risks – climate change, for example – are notoriously underpriced because they are difficult to time or quantify.

Authoritarianism, like climate change, unfolds gradually. Its costs are diffuse, slow to appear, and thus rarely priced in until too late. America’s drift toward authoritarianism under Trump is almost certainly underestimated by investors. Over time, it will be bad for U.S. companies and markets:

● Investors demand higher returns for exposure to countries where the rule of law is undermined.

● Arbitrary executive actions (e.g., against companies critical of the regime) would raise uncertainty and financing costs.

● Independent courts, regulators, and agencies provide predictability and contract enforcement. Authoritarian consolidation erodes these safeguards.

● Without reliable institutions, companies face a higher risk of politicized regulations, favoritism, or selective enforcement.

● Global capital depends on confidence in U.S. democratic stability. Authoritarian drift could lead to capital outflows, reduced foreign direct investment, and a weaker dollar as investors seek safer jurisdictions.

● Authoritarian systems often mean policy changes on a whim, benefiting allies and punishing opponents. That increases volatility, discourages long-term business planning, and incentivizes short-termism over innovation.

● U.S. authoritarianism could strain alliances (this is already happening), trigger retaliatory trade policies, and weaken American leadership in global standard-setting.

● U.S. competitiveness relies on being a magnet for global talent. An authoritarian shift could reduce immigration, drive skilled workers abroad (this is already happening), and create a climate of fear and censorship that stifles innovation and entrepreneurship.

● Institutional investors and consumers worldwide are increasingly guided by environmental, social, and governance (ESG) criteria. A U.S. move toward authoritarianism would damage its ESG profile, pushing pension funds and global asset managers to divest.

Historical Comparisons
Other countries that consolidated authoritarian rule show a clear pattern: markets initially underprice the risk, only to suffer later when the costs become undeniable.

Russia (Putin):
In the early 2000s, Russia was attractive to foreign investors. But once Putin consolidated power, arbitrary interventions like the Yukos oil seizure scared off capital. Valuations remained permanently discounted due to ‘Kremlin risk’. By 2022, geopolitical aggression fueled by authoritarian control triggered massive capital flight, sanctions, and an investment collapse.

Turkey (Erdogan):
Turkey was once an emerging-market success story. As Erdogan weakened central bank independence and concentrated power, the lira collapsed, inflation soared (up to 84%), and foreign direct investment dried up. Unpredictable regulations, cronyism, and politicized courts continue to suppress growth.

Hungary (Orban):
Orban’s erosion of rule of law and press freedom led investors to see Hungary as politically risky compared to peers like Poland or the Czech Republic. Reliance on EU subsidies deepened as private capital inflows shrank.

Venezuela (Chávez/Maduro):
An extreme case. Venezuela was once South America’s wealthiest nation. But authoritarian populism led to expropriations, collapse of the private sector, and irreversible capital flight. Markets underestimated the risks until it was too late.

Will Trump’s attempt succeed?
The jury’s still out on this one. Crucial will be the mid-term elections from next year where democrats can win back dominance in the House of Representatives and part of congress. I am personally very pessimistic about this. Trump will not allow the democrats to win and rig the election any way he can. I have a hard time seeing any other scenario than violent revolution to turn this nightmare around and undo the untold damage Trump is causing.

De opkomst van geld (4)

Door Jeppe Kleijngeld

The Ascent of Money
The Ascent of Money - DVD

Documentaire, 2008
Regie: Adrian Pennick
Script/presentator: Niall Ferguson (gebaseerd op zijn boek)

In de documentaire The Ascent of Money laat professor Niall Ferguson ons zien waar geld vandaan komt. Zie ook Deel 1 – De opkomst van banken, Deel 2 – De opkomst van obligatiemarkten en Deel 3 – De opkomst van aandelenmarkten.

Deel 4 – De opkomst van verzekeren

Een belangrijk aspect van finance is risk. Hoe kunnen we ons verzekeren tegen rampspoed zoals de overstroming in New Orleans? Weinig tot niets, zo blijkt uit deel 4 van The Ascent of Money. De St. Bernard Parochie in New Orleans heeft nog maar de helft van het aantal oorspronkelijke inwoners over omdat huizen niet meer te verzekeren zijn.

Waar komt het idee van verzekeren vandaan? Misschien is het omdat het er altijd slecht weer is, maar het eerste verzekeringsfonds komt uit Schotland. Robert Wallace en Alexander Webster begonnen een verzekeringsplan voor de weduwen van de dominees van de Schotse kerk mocht ze iets overkomen. Ferguson toont oude rekenmodellen die ze gebruikten om uit te rekenen wat hun levensverwachting was, dus hoeveel geld ze nodig hadden. De beschikbare premies investeerden ze succesvol in het bedrijfsleven.

Er waren alleen mensen in de maatschappij voor wie private verzekeringen te duur waren. Ook die mensen hebben geld nodig voor hun pensioen, een minimum inkomen bij ziekte en een bedrag voor hun familie als ze overlijden. De oplossing bleek de welvaartstaat, ook bekend als de verzorgingstaat, die zijn oorspong heeft in Japan. De Japanners gebruikten het alleen om soldaten te werven voor hun oorlogen. Na de verwoesting van de Tweede Wereldoorlog bleek het systeem echter onbetaalbaar toen een derde van de bevolking dakloos was geworden na vernietigende bombardementen van de Amerikanen.

The AoM 4 - De opkomst van verzekeren

De welvaartstaat in Japan werd hervormd tot nationaal vangnet met zaken als gezondheidszorg, onderwijs, werkgelegenheid en sociale zekerheid geregeld door de Staat. Dit ging lange tijd goed en Japan werd een schoolvoorbeeld voor de rijke, geïndustrialiseerde wereld. Echter, het systeem bleek gebaseerd op de hoge economische groeiverwachtingen van het land en die bleken niet uit te komen. Hier komt het fundamentele probleem van verzekeren duidelijk naar voren; de toekomst is zeer onvoorspelbaar. In Japan zorgde de lage economische groei en oplopende vergrijzing ervoor dat het systeem niet meer werkte. Een nog groter probleem was dat de beloningen voor hard werkende mensen werden weggenomen en uitgedeeld aan diegene die onvoldoende bijdroegen. Stagflatie was het resultaat: een zeer traag groeiende productie per hoofd van de bevolking gekoppeld aan oplopende inflatie. In veel Westerse landen gebeurde hetzelfde.

Nobelprijswinnaar Milton Friedman kwam met een oplossing voor de falende welvaartstaat. Hij gebruikte Chili als laboratorium om het pensioenstelsel te hervormen. Werknemers kregen de keuze tussen het staatspensioenfonds of over te schakelen naar een privé pensioenfonds. 80 procent koos voor het laatste en de met elkaar concurrerende fondsen wisten de premies zeer succesvol te investeren in de Chileense economie.

Het laatste onderwerp in dit deel van de documentaire is ‘hedgen’, iets dat weinigen echt begrijpen. Hedgen is een methode om risico’s af te dekken, maar wordt ook vaak gebruikt om winsten te maken. Iedereen kent de verhalen van stinkend rijke hedgefund managers. Hedgen heeft zijn oorspong gek genoeg in de agrarische sector. Boeren spraken van te voren een bodemprijs af voor hun landbouwproducten en afnemers een plafondprijs. Dit verschafte beide partijen zekerheid. Deze vorm van hedgen is vervolgens geëvolueerd tot de complexe beleggingsproducten ‘derivaten’. Een derivaat is een financieel product waarvan de prijs afhankelijk is van de waarde van een gerelateerd onderliggend (financieel) product. Dat kunnen aandelen zijn, of olie, valuta of rente- en kredietproducten. Met een derivaat in bezit heb je een plicht (future) of een recht (optie) om het onderliggende product op een bepaald moment in de toekomst te kopen of verkopen. Topbelegger Warren Buffett noemde derivaten ‘weapons of mass destruction’.

Hedgefund manager Kenneth Griffin (oprichter en CEO van Citadel LLC), wiens salaris in 2007 zo’n 700 miljoen dollar bedroeg, vertelt het geheim van zijn investeringsfirma in het gokken met derivaten. Niks blijft ooit zoals het is en zijn mensen moeten intuïtief weten wat er gaat gebeuren – of niet gebeuren. Wiskundige ondersteuning is belangrijk omdat die aantoont dat je een probleem begrijpt, maar het intuïtieve gevoel is het belangrijkste dat er is voor een hedgefund dat waarde zoekt in het economische systeem.

Dat het speculeren met derivaten en dergelijke producten ook zeer gevaarlijk kan zijn bewijst de ondergang van verzekeraar AIG, die tijdens het hoogtepunt van de kredietcrisis gered moest worden door de Centrale Bank en Amerikaanse overheid. Mensen zijn zich ondertussen weer ‘veilig’ gaan verzekeren tegen slecht weer in de toekomst. In hun huizen. Dit is het onderwerp van het volgende deel van The Ascent of Money.