Tagarchief: Elon Musk

5 redenen waarom Twitter ZUIGT (en waarom ik er toch nog op zit)

Posted on by Jeppe Kleijngeld

Al lang voor de overname door Elon Musk was Twitter al een digitale poel van menselijke excrementen geworden. En de komst van de multimiljardair gaat het er niet beter op maken. Donald Trump weer toelaten zou genoeg moeten zeggen… Wat maakt Twitter tot zo’n depressief zooitje?

1. Trends die je woedend maken
Twitter Trends zijn de onderwerpen die het platform je voortdurend toont. Klik op een trend en je kunt alle fijne dingen lezen die de mensheid vindt en denkt. Het algoritme is erop ingesteld om je boos te maken. Stel dat bijvoorbeeld klimaatontkenning je woedend maakt, dan krijg je de hashtag ‘klimaathysterie’ regelmatig te zien. Het algoritme wil je zo lang mogelijk vasthouden en woede is de beste manier om dat te doen. Dus probeert Twitter je voortdurend te verleiden dingen te lezen die je hartslag en bloeddruk opvoeren en testosteronproductie flink doen stijgen.

2. Spreekbuis van extreem rechts
Of het nou Forum voor Democratie, Wilders of Trump is, allemaal maken ze volop gebruik van Twitter om misinformatie te verspreiden, te liegen, tegenstanders te beledigen en hun vele volgers op te hitsen tegen iedereen die het niet met ze eens is.

3. Anonieme trolls
Twitter barst van de trolls; mensen die allemaal lelijke dingen schrijven en complottheorieën steunen onder een alias. Deze anonimiteit stelt hen in staat over het randje te gaan als het aankomt op racistische opmerkingen of zelfs bedreigingen. Ik had gelezen dat Elon Musk overwoog anonieme profielen te verbieden. Dat is wat mij betreft de enige manier waarop het platform misschien nog wel te redden is. Maar sinds de daadwerkelijke overname heeft hij hier niks meer over gezegd.

4. Heersende reptielen en insectenburgers
De belangrijkste complottheorie op Twitter, verspreid door miljoenen trolls, is ‘The Great Reset’. In deze blog leg ik uit wat het inhoudt, maar in het kort komt het erop neer dat het World Economic Forum (WEF) bezig is een communistische wereld-overheid te installeren. Oftewel, het WEF zijn Baudet’s heersende elite reptielen. Enkele middelen die het WEF hiervoor inzet zijn: een deel van de mensheid uitroeien met coronavaccins, de klimaathoax verspreiden, de boeren uitkopen en de woke-ideologie verspreiden. Het eindspel is de wereldbevolking tot slaaf maken middels digitale ID’s en een dieet van insectenburgers. Aanhangers van dit complot hangen ieder nieuwsbericht hieraan op (zonder enig bewijs uiteraard) en dragen zo bij aan:

5. Toxische onenigheid
Een discussie voeren online kan best leuk zijn als het op basis gaat van wetenschap en goed beredeneerde argumenten. Op Twitter is hier geen enkele sprake van. Het platform is verdeeld in twee kampen die voortdurend oorlog voeren. Bij de anonieme trolls, #Greatreset aanhangers en Forum voor Democratie-stemmers, heeft het helemaal geen zin om met argumenten te komen. Ze zijn er alleen op uit om uitdrukking te geven aan hun anti-alles gedachtengoed. Dit alles draagt weer bij aan het woede opwekkende algoritme en zo is de cirkel weer rond.

Wat doe ik hier dan nog?
En zo komen we bij de vraag; als het zo ellendig is, wat doe je er dan nog? Hier zijn verschillende (egoïstische) redenen voor. Ik heb een eigen blog en hoewel ik het niet voor volgers en traffic doe is het voor een mini-uitgever toch wel fijn als er af en toe wat bezoekers komen. Ik zit niet op andere social media-kanalen, dus Twitter is – naast direct verkeer via Google en mails – met mijn 3338 volgers (waaronder ook bots en Oost-Europese prostituees) het enige platform dat ik heb om bezoekers te trekken.

Maar als ik depressief wordt van het lezen van Tweets, is dat het wel waard? Nee. Daarom probeer ik zo weinig mogelijk te lezen, deprimerende trends uit te zetten en trolls te blokkeren. Dat lukt inmiddels aardig. Dan is er nog wel de principiële vraag; wil je bijdragen aan iets dat haat verspreidt en de samenleving verder polariseert? Dat lijkt me een duidelijke ‘nee’. Maar hier kan ik de zelfrechtvaardiging gebruiken dat ik een journalist ben en via Twitter in verbinding sta met wat er in de samenleving speelt. Uitvergroot en vertekend weliswaar, maar dit is wel wat veel mensen echt denken, hoe lelijk dat ook is.

Update maart 2023
Ik heb eind februari toch besloten mijn Twitter-account permanent te verwijderen. Ik ben van mening dat Twitter een te schadelijk medium is om voort te mogen bestaan. Er worden geen politieke ideeën meer uitgewisseld: het is een propogandakanaal geworden dat masaal wordt misbruikt door kwaadwillende individuen en groepen, en de eigenaren van het platform doen daar helemaal niks aan. Hier wil ik op geen enkele manier aan bijdragen. Het voelt als een #bevrijding om er vanaf te zijn.

5 topseries in ultieme fantasy streaming jaar 2022

Posted on by Jeppe Kleijngeld

Voor de liefhebber van fantasy wordt 2022 een topjaar. Deze vijf series wil je niet missen:

1. House of the Dragon

Streamen Via: HBO Max
HBO is het huis voor baanbrekende televisieseries. Eind jaren 90’ veranderde de kabeldienst het medium met series als The Sopranos, Deadwood en The Wire. En het vorige decennium deden ze dat nog een keer met Game of Thrones dat aantoonde dat televisie ook een plek kan zijn voor high budget fantasy spektakel. House of the Dragon wordt niet baanbrekend in die zin omdat het voortborduurt op een bestaand succes. Echter, de eerste vier afleveringen die nu zijn verschenen tonen aan dat HotD alles in zich heeft om een hit te worden: fantastische personages, acteurs (o.a. Paddy Considine en Matt Smith zijn fantastisch), speciale effecten en waanzinnige art direction. Als je na acht seizoenen Game of Thrones genoeg dacht te hebben van Westeros met al het brute geweld en politieke gekonkel, is het kijken van de eerste aflevering van HotD genoeg om je op andere gedachten te brengen. Dat was bij mij althans het geval.

2. The Lord of the Rings: The Rings of Power

Streamen Via: Amazon Prime
De langverwachte serie The Lord of the Rings: The Rings of Power is eindelijk gearriveerd en we kunnen weer ademhalen: het is in elk geval geen complete ramp geworden. Al zijn er de nodige Tolkien fans (en Elon Musk) die daar anders over denken. Naar mijn bescheiden mening hebben de eerste drie afleveringen een aantal forse plussen en minnen. Om te beginnen met de nadelen; er zit geen enkele payoff in de eerste afleveringen. Natuurlijk moet het verhaal opgebouwd worden, maar de beste scriptschrijvers maken van individuele afleveringen bevredigende mini-films. Deze storytelling is een opeenhoping van open vragen en dat werkt niet goed. Ook over de casting van een aantal acteurs heb ik m’n twijfels. Aan de positieve kant: dit is de duurste serie ooit en dat is te zien. Bij de eerste aanblik van het eilandkoninkrijk Númenor viel mijn mond letterlijk open; stunning. Ook zijn er al een aantal geslaagde actiescènes die de potentie van de show laten zien; dit gaat alleen nog maar beter worden. Het verhaal, over de opkomst van dark lord Sauron in Midden-Aarde, lijkt goed uitgewerkt te zijn en is zeker boeiend genoeg voor een serie van meerdere seizoenen. Kortom, de mega-investering van Amazon lijkt redelijk goed uit te pakken. Ik ben voorlopig zeker aan boord.

3. Andor

Streamen Via: Disney Plus
Na The Book of Boba Fett en Obi-Wan Kenobi is dit de derde live-action Star Wars serie die Disney Plus dit jaar naar buiten brengt. De output stelt tot nu toe nog niet teleur en de verwachtingen van Andor zijn dan ook hooggespannen. Voor wie de draad wat betreft het Star Wars universum even kwijt is: Andor (voornaam Cassian) is één van de helden van de film Star Wars: Rogue One uit 2016. Deze serie wordt een prequel van die behoorlijk goede film en zal gaan over de vroege strijd van de rebellen tegen het keizerrijk. De terugkeer van de tot nu toe succesvolste Star Wars spinoff The Mandalorian staat gepland voor 2023, dus Andor moet de fans tot die tijd zoet weten te houden. Aan de trailer te zien gaat dat waarschijnlijk prima lukken.

4. The Sandman

Streamen Via: Netflix
The Sandman, gebaseerd op de naar verluid briljante strip van Neil Gaiman, is een van de grotere Netflix-series dit jaar. Zoals gebruikelijk lanceerde de streamingdienst de serie integraal op het platform in augustus. De serie bestaat uit tien delen en later werd daar nog een bonusaflevering toegevoegd. The Sandman kreeg overwegend positieve kritieken en de serie is ontegenzeggelijk origineel. Maar het is niet echt mainstream-materiaal. Net als de strip is dit meer een cult succes te noemen. Een nadeel van The Sandman vond ik dat de afleveringen een beetje los zand zijn. Het overkoepelende verhaal wist me niet echt mee te trekken, vooral niet na de belangrijke vijfde aflevering. Daarna vond ik het steeds lastig om niet af te haken. Maar de onbekende Tom Sturridge als het titelkarakter is goed gecast, en heeft iets fascinerends over zich. Ook ziet de serie er fantastisch uit en zitten er genoeg boeiende personages om het toch absoluut de moeite waard te maken.

5. Willow

Streamen Via: Disney Plus
Nog een traktatie (hoop ik!) die in november op Disney Plus zal verschijnen is de serie Willow. Met Warwick Davis in de hoofdrol, maar zonder Val Kilmer (Kilmer’s ex-vrouw Joanne Whalley keert wel terug). Een nieuwe aanwinst voor de cast is Christian Slater. De film Willow uit 1986 kwam uit de koker van George Lucas en is één van de beste fantasy films uit de jaren 80’ (na The Empire Strikes Back, Return of the Jedi en Excalibur). Als de serie hetzelfde gehalte aan epische verhalen, donkere magie en heerlijke slechteriken heeft als de film wordt het nostalgisch genieten. De schrijvers en regisseurs brengen de nodige ervaring mee, maar kunnen zij het fantastische bronmateriaal omtoveren tot een moderne interpretatie die precies de juiste snaren weet te raken? We gaan het zien.

[Klaar voor de => “AI-revolutie”]

Posted on by Jeppe Kleijngeld

Machines die slimmer zijn dan mensen. Het kan realiteit worden in de toekomst en daar zitten veel haken en ogen aan. Verschillende topexperts brengen de implicaties in kaart in de documentaire We Need To Talk About A.I.

In deze fase zijn we omringt door Narrow AI, kunstmatige intelligentie die een specifieke taak veel beter dan mensen kan uitvoeren. Bijvoorbeeld schaken, autorijden, beleggen, een vliegtuig besturen en gezichten herkennen. Deze AI is vergelijkbaar met een autistische savant. Dit is indrukwekkend, maar staat nog ver af van A.G.I.: Artificial General Intelligence. Mocht dit ooit arriveren, wat gaat er dan gebeuren? De scenario’s in films zijn meestal niet erg rooskleurig. Denk maar aan The Terminator, The Matrix, 2001: A Space Odyssey en Ex Machina. Ook verschillende publieke figuren hebben gewaarschuwd voor de gevaren van AI, zoals Elon Musk, Stephen Hawking en Bill Gates.

Een van de gevaren is dat AGI-machines niet noodzakelijk dezelfde doelen als de mensheid nastreven: het goal alignment probleem. Bijvoorbeeld, wanneer de missie wereldvrede is, dan vindt de AI het misschien wel een goed idee om het hele menselijke ras uit te roeien. Zie bovenstaande films voor dergelijke scenario’s. De film die waarschijnlijk het meest realistische beeld geeft is 2001: A Space Odyssey. De boordcomputer HAL van het ruimteschip Discovery One besluit dat hij de missie naar Jupiter beter zonder bemanning kan uitvoeren, en probeert astronauten om zeep te helpen. Een duidelijk goal alignment probleem. Maar veel AI-experts worden boos van dit soort bangmakerij. Het is onmogelijk om ver vooruit te kijken bij technologische ontwikkelingen. We moeten gewoon bouwen, experimenteren en leren van wat er goed en fout gaat.

Dat kan zo zijn, maar er is wel een grote zorg die tijdig geadresseerd moet worden. Als AGI wordt ontwikkeld kan dat de machtsverhoudingen op de wereld enorm verstoren. Stel dat een dictator als Poetin, Trump of Xi als eerste AGI in handen krijgt… Ik durf er niet aan de denken. Of mogelijk even verschrikkelijk; een tech-gigant als Google of Facebook die ermee aan de haal gaat. Dit is een winner takes all contest. Degene die het als eerste krijgt zal binnen de kortste keren iedere industrie domineren. Hier moeten we afspraken over maken of het kan rampzalig uitpakken.

Maar er is ook heel veel dat AGI kan brengen. Een paar voorbeelden: tijdig de signalen herkennen van hartproblemen, kanker en suïcide. Het sterk verbeteren van verkeersveiligheid. Het laten slagen van veel meer operaties met robotchirurgie. Maar ook het mogelijk maken van een meer gelijkwaardige verdeling van welvaart binnen een vrije markt economie. En zorgen voor meer duurzaamheid en minder oorlog.

Dit klinkt idyllisch, maar een keerzijde hiervan kan weer zijn het inleveren van vrijheid. Een AI dictatorschap dus. Een tussenvorm kan zijn dat de AI als scenarioplanner fungeert die de mens alle ideale beleidsvoorstellen voorlegt. Maar de mensen blijven beslissen. We moeten hoe dan ook nadenken over hoeveel autonomie we machines geven. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor zelfrijdende auto’s die ethische keuzes moeten maken, zoals het laten sterven van hun passagier of het inrijden op een groep kinderen. Wie beslist?

Er komt nogal wat bij kijken. En gezien de enorme revolutie die AI gaat inluiden is het niet verkeerd als hier zoveel mogelijk risicomanagement op los te laten. Alles wat er mogelijk verkeerd kan gaan moet in kaart worden gebracht en alle mogelijke maatregelen moeten worden genomen om deze risico’s in te dammen. De vuistregel van riskmanagement-expert Nassim Nicholas Taleb is hier van toepassing: ‘wat moeder natuur doet, is rigoureus totdat het tegendeel is bewezen; wat mens en wetenschap doen, is gebrekkig totdat het tegendeel is bewezen.’ We zijn gewaarschuwd.