Recept: Vincent Vega* Burger

Nodig (4 burgers):
• 4 hamburgerbroodjes
• 4 Tivoli burgers
(Of bijv. mc2-burger van Vegetarische slager)
• 1 rode ui
• Kaas
• 1 zakje krulslamelange
• Ketchup / mosterdsaus
• Tomaat
• Augurk

Bereiden
Snij de ui in ringen en bak ze bruin. Leg op en bordje. Bak vervolgens de burgers. Leg ondertussen de broodjes klaar met gesmolten kaas, een laagje sla en de gebakken ui. Leg daar de burgers op. Voeg vervolgens toe tomaat en/of augurk en tenslotte de ketchup en mosterd.

*Vernoemd naar Vincent Vega uit Pulp Fiction, die zelf geen vegetariër was ondanks zijn naam. Zijn maatje Jules was dat wel…

Vincent: Want some bacon?
Jules: No man, I don’t eat pork.
Vincent: Are you Jewish?
Jules: Nah, I ain’t Jewish, I just don’t dig on swine, that’s all.
Vincent: Why not?
Jules: Pigs are filthy animals. I don’t eat filthy animals.
Vincent: Bacon tastes good. Pork chops taste good.
Jules: Hey, sewer rat may taste like pumpkin pie, but I wouldn’t know cause I wouldn’t eat the filthy motherfuckers. Pigs sleep and root in shit. That’s a filthy animal. I ain’t eat nothin’ that ain’t got enough sense enough to disregard its own feces.

Alhoewel:

Dierloze snacks gat in de markt

Het is jammer dat ik geen ondernemer ben, want sinds ik bij AvG werk zie ik meer kansen dan ooit. Zo zou ik Philips aanraden de ‘Recyclops’ op de markt te brengen. Een slimme vuilnisbak met een oog dat direct kan detecteren waarvan afval gemaakt is voordat hij het opeet, samenperst tot ultra-compact balletje en in het juiste compartiment laat vallen. @Philips innovatie team, neem gerust contact met me op om hier over te sparren. 🙂 .

Een andere markt waar ik kansen zie is de markt voor snacks. Sinds ik geen vlees meer eet, kom ik op het gebied van snacks nauwelijks aan mijn trekken. Het probleem? In alle snelle snacks zit vlees verwerkt: hamburgers, kroketten, saucijzenbroodjes, etc. Zelfs in drukke winkelgebieden, moet ik echt mijn best doen om iets anders te vinden dan het kaasbroodje, waar ik er al zo’n 200 per jaar van consumeer. FEBO is op de goede weg door het vitaaltje (vega-kroket) in de muur aan te bieden, maar nu nog een vegetarische hamburger…

Ik denk dat ik niet de enige ben die hier behoefte aan heeft. Vegetarisme is steeds minder een hippie-beweging, en steeds meer een economische noodzaak. Veel grondstoffen raken uitgeput, de wereld raakt overbevolkter, en er is behoefte aan een zo efficiënt mogelijke productie. Er zijn veel mensen die (vaker) het vlees links laten liggen en gaan voor een minder belastend alternatief. Als je iets aan kunt bieden wat echt lekker is, kun je een killing maken zonder daarvoor indirect dieren om zeep te helpen.

Vleesloze snacks

In de Metro stond laatst een ondernemer die het begrepen had. ‘Vleesch noch Visch’ gaat in Amsterdam de concurrentie aan met de vette hap op de straat. Hun product: Griekse pita en vegetarische gyros en verse huisgemaakte tzatziki. Oprichter Steff Veldkamp: ‘In heel de wereld kan je heerlijk en gezond eten op straat, behalve in Nederland.’

Hij benadrukt hier vooral het gebrek aan een streetfood cultuur, en dat lijkt me de juiste aanpak. Ga je teveel op het vleesloze aspect zitten, en mensen denken dat je een geitenwollensok bent. Nog beter: benadrukken dat het ‘gezond’ is. Dat is al langer een trend waar veel geld te verdienen valt. Het laatste verkoopargument is gemak. Veldkamp: ‘Wie nu uit zijn werk komt en geen zin heeft om te koken, is aangewezen op de snackbar of een restaurant. Het grote gat tussen die twee willen wij opvullen.’

Ik voorzie een mooie toekomst voor ‘Vleesch noch Visch’ en soortgelijke initiatieven. Zelf blijf ik echter doen wat ik doe: Het bedrijven van ondernemende journalistiek.

McDonalds moet flinke draai maken

Fast food keten McDonalds meldde van de week een flinke winstval van 30 procent. Klanten zoeken hun toevlucht vaker bij andere ketens die zij als gezonder percipiëren, zoals Chipotle Mexican Grill (nog niet in Nederland actief) en Burger King. Daarnaast was er een voedselschandaal bij de McDonalds in China.

De topman van het hamburgerconcern wijdt de zeer teleurstellende cijfers aan vier significante oorzaken:

1. McDonalds heeft de laatste jaren veel luxe items ingevoerd zoals Angus beef burgers. Klanten van de McDonalds willen lekker eten voor weinig geld.
2. Klantenservice – zoals wachttijden – is verslechterd.
3. Marketing – Het imago van de McDonalds blijft dat van zeer ongezonde fast food keten.
4. Het menu is te ingewikkeld geworden. Dat maakt het duurder voor franchisehouders en lastiger voor medewerkers om snel te bedienen.

De CEO wil het menu versimpelen en de marketing strategie richten op het transformeren van het imago van de Mac.

Dat laatste zie ik persoonlijk somber in, vanwege zijn formulering: ‘We are strengthening our creative messages by placing greater emphasis on the quality of our food and again re-establishing the emotional connection that our customers associate with the McDonald’s experience.’

De CEO wil zich niet richten op de producten zelf, maar op de boodschap. Maar het beeld veranderen dat is ontstaan van een bedrijf is enorm lastig. McDonalds = Ongezond. Dat ziet iedereen zo. Bovendien wordt McDonalds steeds meer als duur gezien.

McDonalds moet flinke draai maken

Er is een groot bewustzijn ontstaan in de wereld wat betreft eten. Er komt steeds meer media aandacht voor wat voor troep er allemaal in eten verwerkt zit, en mensen gaan steeds andere keuzes maken. Zolang ze dit kunnen veroorloven. Als McDonalds door wil gaan met hun hamburgerfabrieken, kunnen ze zich strategisch het beste focussen op kostleiderschap. Alleen de armsten van de bevolking zullen gedwongen zijn te blijven komen.

Maar als ze de hele bevolking willen aanspreken, zal hun menu volledig getransformeerd moeten worden. Gezonder, diervriendelijker, minder bewerkt (de McWrap bevat 121 ingrediënten). Kortom, radicaal anders. Dit zal een transformatie van het kaliber ‘Apple stapt in muziek business’ moeten zijn, anders zullen ze het imago van ongezonde fastfood tent niet kunnen afschudden.

Wat betreft de emotionele factor: Ik realiseerde me dat ‘Pulp Fiction’ – met zijn voortreffelijke dialogen over fast food – alweer 20 jaar geleden was. Dat waren de gouden, onbewuste tijden voor de massale consumptie van hamburgers. Maar nu, 20 jaar later, is zelfs één van hun trouwste klanten vegetarisch geworden. Jawel, ik heb het over Moi. Ik zou graag klant worden bij het nieuwe McDonalds. Maar of ze de slag vanuit een outside-in perspectief kunnen maken? Fat chance.