Tagarchief: Sam Raimi

Reconstructie van IFFR 1999

Posted on by Jeppe Kleijngeld

(IFFR staat trouwens voor Internationaal Film Festival Rotterdam)

Bloggen is een goede manier om herinneringen te conserveren voordat ze langzaam verloren gaan. Mijn allereerste filmfestival. Logeren bij mijn broer die toen nog in Rotjeknor woonde. De avond daarvoor het festivaljournaal gezien gezien bij hem thuis om de tv (vet, de verfilming van Fear and Loathing in Las Vegas draait, helaas geen kaartjes). Daarna Scream op video gekeken met hem en mijn schoonzus en vervolgens tukken (stoned of nuchter? Ik weet niet meer. In die tijd waarschijnlijk het laatste).

DAG 1
Het is erg bijzonder zo’n filmfestival. Duizenden bezoekers die met festivalkrantjes door de stad banjeren van de ene venue naar de andere. Het is ook maf om ’s ochtends vroeg al in de bioscoop te zitten. Met mijn bruder bij Jezus is een Palestijn. Jawel een Nederlandse film en nog wel genomineerd voor een Tiger Award. Hans Teeuwen speelt de hoofdrol. Ik weet er niet veel meer van behalve dat er op een gegeven moment een ring met prikkeldraad door zijn eikel geslagen wordt (hij speelt een monnik die kuisheid heeft gezworen), maar dat de prikkeldraadring later weer verwijderd wordt zodat hij seks kan hebben met (Kim van Kooten?).

IFFR 1 - Jezus is een Palestijn

Mijn broer haakt vervolgens af (werken geloof ik) en ik ga naar Film Nr. 2. Rushmore, de tweede film van Wes Anderson over het campusleven van de merkwaardige Max Fisher. Met in een bijrol een heerlijk cynische Bill Murray (de bekende duikplank-scene staat nog in mijn geheugen gegrift).

Daarna was het tijd om wiet te scoren, maar de coffeeshop was nergens te bekennen. Na een half uur lukt het toch en ik rookte een dikke joint voordat ik weer de bioscoop in ging. De anderhalf uur daarna keek ik knijter stoned naar woestijnbeelden met een geluidsband van een oude Fidel Castro speech op de achtergrond in Utopia. Dit soort vage, kunstzinnige projecten draaien ze ook veel op festivals. Je moet er van houden. In tegenstelling tot de rest van de 15 bezoekers hield ik het bijna tot het einde vol.

Na het consumeren van de slechtste burger van Nederland bij de Charlie Chiu, ging ik naar Nr. 4: The Opposite of Seks. Het publiek moest heel hard lachen om de grappen, ik wat minder. Maar Christina Ricci was fantastisch in de hoofdrol.

IFFR 2 - The Opposite of Sex

Tussen de bedrijven door zag ik op monitoren beelden van een film die op het festival draait. Het zijn beelden van een prachtige vrouw met rood haar en de shots zijn bijna te mooi om waar te zijn. Het is Lola Rentt. Ik vloekte dat ik hier geen kaartje voor had, maar zo gaat het met een festival waar ruim 200 lange films draaien; zelfs met encyclopedische filmkennis lukt het nog niet de juiste keuzes te maken. Ik zag ook beelden van Festen die er zo mogelijk nog vetter uitzagen.

Na nog een bats en een diner stond op het avondprogramma The Acid House. De tweede verfilming van een boek van de Schotse meesterschrijver Irvine Welsh. Dit zijn drie surrealistische verhalen. Vermakelijk, maar in de verste verte geen Trainspotting. 

DAG 2
‘S ochtends had ik naar Henry Fool moeten gaan, maar belandde ik bij een gare Duitse film waarvan in de titel en inhoud vergeten ben. Tja, dat kan ook op een festival, de verkeerde zaal inlopen. Het is niet ondenkbaar dat ik alweer stoned was.

Another Day in Paradise – De tweede van de dag was een toppertje. James Woods en Melanie Griffith als trashy criminelen die een jong stel onder de hoede nemen. Van Larry Clark, regisseur van Kids.

IFFR 3 - Another Day in Paradise

Dat is een hele jonge Vincent Kartheiser (Pete Campbell in Mad Men)

De regisseur kondigde persoonlijk zijn film aan in de zaal. The Herd ging over een oude Noor die een kudde rendieren in een jarenlange reis naar zijn bestemming voerde. Dit was saaiiiiiiiiii. Ik bleef maar in slaap vallen. Ik vond het echt lullig voor de regisseur, maar ben op een gegeven moment de zaal uitgelopen.

Misschien wel de beste film was A Simple Plan, van één van mijn favoriete regisseurs Sam Raimi (The Evil Dead). Over drie mannen die een tas drugsgeld vinden en besluiten het te houden en vervolgens in een spiraal van ellende belanden.

Ik zou nog Touch of Evil (Restored Version) gaan kijken, maar de film was kapot of zoekgeraakt, dus dit feestje ging niet door. Dus zat het erop voor 1999.

Ik was me er toen niet van bewust, maar ook al ging ik er jaren later werken, de beleving van deze eerste keer zou ik nooit meer evenaren.

Fast Draw Competition ‘The Quick and the Dead’: Contestants and Results

Posted on by Jeppe Kleijngeld

The Quick and the Dead 00

The greatest sport in the world – which is forbidden since the days of the Old West – is fast-draw aka quick-draw. Well the deadly version at least. It is still played with special blanks or wax bullets nowadays. Not so exciting. I only wish there was a great movie about the true art of gunslinging.

Wait a minute: there is! ‘The Quick and the Dead’, a 1995 western directed by nobody less than Sam Raimi, the man who gave us the outrageously entertaining horror comedies ‘The Evil Dead’ and sequels back in the eighties and early nineties. ‘The Quick and the Dead’ featured great actors, such as Sharon Stone, Gene Hackman, Russell Crowe and Leonardo DiCaprio. It is a magnificent revenge western in the style of ‘Once Upon a Time in the West’, but then Raimi style, featuring plenty of razzle dazzle and jaw dropping camera moves.

It is also a sport movie. Perhaps it is understandable that we don’t see this type of competition anymore, because there are some major drawbacks obviously. For example, unless you are the best you don’t get to play it many times. And even if you win, there won’t be many people around to witness your great victory. Better to stick with this movie then.

So who are the outlaws that battle it out in this underrated quick-draw flick? To refresh your memory about the participants and outcomes of this tournament see below (spoilers obviously):

Round 1

The Quick and the Dead - Round 1.1
The Quick and the Dead - Round 1.2
The Quick and the Dead - Round 1.3
The Quick and the Dead - Round 1.4

Round 2

The Quick and the Dead - Round 2.1
The Quick and the Dead - Round 2.2

Round 3

The Quick and the Dead - Round 3

Final

The Quick and the Dead - Final

Mijn Top 20 favoriete filmmakers

Posted on by Jeppe Kleijngeld

1. Martin Scorsese
Verantwoordelijk voor mijn favoriete film aller tijden: GoodFellas. Maar maakte talloze andere meesterwerken; Raging Bull, Taxi Driver, Casino, en vele anderen. Scorsese is een echte maestro die nooit teleur stelt.
Beste film: GoodFellas

2. Sergio Leone
Leefde te kort om een enorm portfolio na te laten, maar alles wat hij gedaan heeft is te gek. The Dollars Trilogy met Eastwood zijn de coolste films ooit en Once Upon a Time in America is een geniaal gangster epos.
Beste film: Once Upon a Time in the West

3. Quentin Tarantino
Maakt originele & uber coole films die hij baseert op onbekende pareltjes. Zijn meesterwerk is nog altijd Pulp Fiction, maar Reservoir Dogs en Kill Bill zijn bijna net zo briljant. Maakt nooit iets ondermaats.
Beste film: Pulp Fiction

4. Peter Jackson
Wist de onmogelijke missie om The Lord of the Rings te verfilmen tot een onvoorstelbaar succes te maken. Was daarvoor al een geweldig regisseur die Nieuw-Zeelandse splatter horror films maakte zoals Bad Taste en Braindead.
Beste film: The Lord of the Rings: The Two Towers

5. The Coen Brothers
Hun oog voor bizarre personages is hyper ontwikkeld, hun humor onovertroffen en hun pen vlijmscherp. Ze maken om de twee jaar een te gekke film al zo’n 25 jaar lang, met hun hoogtepunt in de jaren 90 toen ze achtereenvolgens Fargo, The Big Lebowski en O Brother, Where Art Thou? maakte.
Beste film: Miller’s Crossing

6. Stanley Kubrick
De perfectionist. Leverde meesterwerken af die voor altijd verankerd zijn in de filmgeschiedenis. Wist uit te blinken in verschillende genres waaronder sci-fi (2001: A Space Odyssey), oorlog (Full Metal Jacket) en misdaad (The Killing)
Beste film: A Clockwork Orange

7. Steven Spielberg
Objectief de beste regisseur ter wereld. Weet de magie van film te pakken als geen ander. Heeft talloze klassiekers op zijn staan waaronder E.T.: The Extra-Terrestrial, Close Encounters of the Third Kind, Schindler’s List en Jurassic Park.
Beste film: Raiders of the Lost Ark

8. Alfred Hitchcock
Hitchcock weet van een kartonnen doos nog tot een super spannend voorwerp te maken. Ze noemen hem niet voor niets de Master of Suspense. Is waarschijnlijk de meest invloedrijke regisseur ooit. Talloze scènes uit zijn oeuvre staan voor altijd op mijn netvlies gebrand.
Beste film: Rear Window

9. Sam Raimi
Maakte de hoogst vermakelijke Spider Man films, maar waar hij zichzelf wat mij betreft mee onsterfelijk heeft gemaakt is de Evil Dead trilogie. Heerlijke films. Maakte met The Quick and the Dead ook een fantastische western.
Beste film: Evil Dead II

10. Francis Ford Coppola
Hey, hij regisseerde The Godfather trilogie, hoe ga ik hem niet in mijn Top 10 zetten? Was ook verantwoordelijk voor de beste oorlogsfilm aller tijden met Apocalyse Now. Fenomenaal.
Beste film: The Godfather

Daarna volgen:
11. George Lucas (Beste Film: Star Wars: Episode IV – A New Hope)
12. James Cameron (Beste Film: Terminator 2: Judgment Day)
13. Danny Boyle (Beste Film: Trainspotting)
14. Brian De Palma (Beste Film: The Untouchables)
15. Akira Kurosawa (Beste Film: Throne of Blood)
16. Paul Verhoeven (Beste Film: RoboCop)
17. Robert Zemeckis (Beste Film: Back to the Future Part II)
18. Richard Linklater (Beste Film: Dazed and Confused)
19. Robert Rodriguez (Beste Film: Sin City)
20. Jim Jarmusch (Beste Film: Ghost Dog: The Way of the Samurai)

Crimewave

Posted on by Jeppe Kleijngeld

Director: Sam Raimi
Written by: Ethan Coen, Joel Coen, Sam Raimi
Cast: Reed Birney, Sheree J. Wilson, Paul L. Smith, Brion James

Year / Country: 1985, USA
Running Time: 79 mins.

Victor Ajax, an electric repairman, is scheduled to be executed in the electric chair for a series of murders he didn’t commit. With five minutes to midnight, the hapless Ajax flashes back to the events that brought him to this precarious situation. Thanks to his former boss’s murderous schemes, he finds himself tangled up with a pair of maniacal exterminators, but also crosses paths with the woman of his dreams.

Raimi’s second feature film explores faith, fate, electricity, and the extermination business. Not only did Raimi direct Crimewave, but he co-wrote the screenplay with the Coen brothers. With that kind of talent involved, I was expecting something spectacular. In that sense, it was a letdown. But on re-watch, I found plenty to appreciate.

At this point in their careers, both Raimi and the Coens were still discovering their voices. Crimewave showcases Raimi’s trademark razzle-dazzle camerawork, while the Coens supply a parade of idiotic characters, absurd jokes, and bizarre scenarios. Still, it lacks the razor-sharp precision they would later master. Fans, however, will have a blast spotting the references, quirks, and trademarks that foreshadow their later work.

The budget here was clearly bigger than Raimi’s debut, The Evil Dead, and it shows in several standout set pieces. The sequence where Paul L. Smith stalks Louise Lasser through a corridor lined with doors is a highlight, and the film climaxes with a long, spectacular car chase reminiscent of a scene later perfected in Raising Arizona.

The casting is another strength. Paul L. Smith and Brion James are especially memorable in their feral performances as rat exterminators, while Bruce Campbell is very funny as a smooth skirt chaser. The Coen brothers themselves also briefly appear as journalists.

Rating:

Biography: Sam Raimi (1959, Royal Oak, Michigan) started making 8mm films when he was around ten years old. In his teenage years he first collaborated with his good friend Bruce Campbell, who would later appear in almost all of his films. The style of Raimi is influenced by the Three Stooges, of whom he is a huge fan. By making the short movie Within the Woods he managed to raise the required funds to make his first feature; the outrageous horror flick The Evil Dead. After that he made similar films with varying commercial success. In his films Raimi displays a great talent for creating inventive visuals. Most of his movies also feature slapstick and comic book elements. In 2002 Raimi made Spiderman, his biggest film to date. It was an enormous box-office success and Raimi would go on to make two sequels. Throughout his career Raimi has also produced many films and TV-series, mostly in the horror/fantasy genre. He remains a director with a huge fan base and many exciting future prospects.

Filmography (a selection): It’s Murder! (1977, short), Within the Woods (1978, short), Clockwork (1978, short), The Evil Dead (1981), Crimewave (1985), Evil Dead II (1987),  Darkman (1990), Army of Darkness (1992), The Quick and the Dead (1995), A Simple Plan (1998), For Love of the Game (1999), The Gift (2000), Spider-Man (2002), Spider-Man 2 (2004), Spider-Man 3 (2007), Drag Me to Hell (2009)