Dit fragment is onderdeel van een tweeluik over de huidige staat van de planeet.
Gisteren verscheen deel 1: 2024 belooft een fataal jaar te worden voor de wereld…

Afbeelding: Pixabay
In 1992 publiceerde Francis Fukuyama het boek ‘The End of History and the Last Man’. Hierin stelde de politieke wetenschapper dat de geschiedenis volgens een evolutionair proces verloopt. De liberale democratie is volgens Fukuyama de superieure regeringsvorm van landen, en hoe meer landen dit systeem omarmen, hoe minder oorlogen er zullen uitbreken.
Overigens heeft hij het daarbij meer over Europa dan over de Verenigde Staten en met goede reden, denk ik. De kans dat Frankrijk volgende week Nederland binnenvalt, of dat België de oorlog verklaart aan Italië, is vrij gering. Amerika is een ander verhaal. Trump begint steeds extremere taal uit te slaan. De bestormers van het Capitool in 2021 noemde hij onlangs ‘gijzelaars’ en immigranten ‘beesten’.
Macro-investeerder Ray Dalio maakt zich zorgen over de groeiende tegenstellingen in de VS en de verslechterende financiële situatie. Bij zowel de democraten als republikeinen krijgen meer extreme visies de overhand en verdwijnen de gematigde meningen. De volgende fase voor de VS is volgens Dalio een staat van burgeroorlog. Het hoeft geen ‘echte’ oorlog te betekenen; een vreedzame revolutie waarin de schulden worden geherstructureerd is ook mogelijk. Maar wanneer gewelddadige conflicten toenemen (denk aan de bestorming van het Capitool) weet je dat een land in de problemen zit. Dalio schat de kans op een binnenlandse oorlog in de VS op dertig procent de komende tien jaar.
En hoe zit het met Europa? Het continent zal niet onderling de strijd aangaan, maar voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog is er weer een echte usurpator op het Europese continent bezig. Europeanen hebben in een vredesbubbel gezeten, en hebben daardoor de afgelopen decennia veel te weinig geïnvesteerd in defensie. Daardoor zijn we nu niet voorbereid om ons adequaat te verzetten tegen de invasie van Oekraïne. Vanaf het begin is Europa heel duidelijk geweest: We nemen economische sancties tegen Rusland en steunen Oekraïne financieel, maar we gaan in geen geval manschappen sturen. Daarbij is Poetin van handige strategische informatie voorzien.
Inmiddels staan de kranten dagelijks vol met berichten over dat Europese landen veel meer moeten investeren in defensie en moeten overschakelen op een oorlogseconomie. En helaas terecht; het lijkt me niet wenselijk dat we ons nog eens laten overrompelen door een brutale dictator als Poetin. Als een despoot over de schreef gaat op het continent, moet Europa hem zelf een keihard pak slaag kunnen geven, zonder afhankelijk te hoeven zijn van de VS. Zeker gezien de mogelijke terugkeer van een zekere clown in het Witte Huis.
En zo wordt het einde van de geschiedenis uitgesteld. Europa behoudt zijn liberale democratie, maar bereidt zich voor op een lange periode van geopolitieke onrust. Daarbij is haast geboden nu het verhaal naar buiten is gekomen dat Poetin zich voorbereidt op een grootschalige oorlog met de NAVO en waarbij we dus mogelijk niet op de VS hoeven te rekenen.
Het uitbreiden van het democratische model zit voorlopig niet in de kaarten. Behouden wat we hebben wordt al uitdaging genoeg met die populistische golf die momenteel de wereld overspoelt.


