The Story of Film: Time Traveling For the Cinemad

It had to be done someday; making a literal odyssey through the history of cinema and documenting it into a film. The traveller is Mark Cousins. The film is a 15 hour documentary called ‘The Story of Film’. Through cinematic innovation, the story of film is told, from the silent era to the multimillion dollar digital age, covering all continents, major cinematic hallmarks and most talented people in cinema.

The Story of Film 1

The beginning
In 1885 George Eastman of Kodak came up with the idea of film on a role. Then Edison figured that if you spin the images in a box you get the illusion of movement. Lumiere went on to invent the film projector and with that: Cinema! It is not difficult to imagine the excitement of those first screenings. When cinemas started appearing everywhere, it enabled people – who did not travel back then – to see other countries. Not just places, but other worlds. Like what the position of woman was in other countries.

After the invention came the content. And despite of what many believe, it is not the money men that drive cinema. They can’t. Because what you need is the visual ideas, and a clear understanding of what is in people’s hearts. It is psychology that became the driving force of film if anything.

Cousins continues to show us the birth of basic cinema language and techniques that are now common, such as editing, the close up, tracking shots and flashbacks. The road trip then takes us further to the places and the people that brought life to this sublime art form.

1910s
In this period a lot was happening in Scandinavia. Maybe it was the Northern Light, Cousins comments. Or the sense of destiny and mortality in Scandinavian literature that made Danish and Swedish movies more graceful and honest. In 1906 the first feature film was shot in Australia: ‘The Story of the Kelly Gang’. The first feature film in Hollywood was ‘The Squaw Man’ (1914). In 1911 the first movie studio was build. Another interesting thing about this period was that a lot of women were working in Hollywood writing and directing, such as Lois Weber and Alice Guy. They did not always get the credits though.

1920s
In Hollywood, cinema became big business in this period (and a men’s world as well). The 1920s saw the birth of an industry in Hollywood. But the studio system did not get in the film, according to Stanley Donen (director ‘Singing in the Rain’). There were also rebels that emerged – like Orson Welles – that tried to break the bubble. In Europe, cinema developed also. Thematically, the city was often the Big Evil. Think for example ‘Metropolis’ and ‘Sunrise: A Song of Two Humans’. In Japan it was as if the Japanese filmmakers tried to compensate for the massacres their country caused by making very humanistic films. In 1921, the first great Japanese movie was made: ‘Souls on the Road’.

1930s
A lot of innovations were introduced in the 1930s like sound and the use of two camera’s with overhead lighting. From Hollywood came horror movies like ‘Frankenstein’ which borrowed heavily from Germany (Der Golem). And the first gangster pictures appeared, which is an original American genre. The cartoon also arrived and was a very successful new genre. Mickey Mouse was a smash hit and in 1937 came the even more successful ‘Snow White and the Seven Dwarfs’. In Britain, the legendary Alfred Hitchcock started working. He understood the basic human emotion ‘fear’ like no other, and his films are still extremely influential to this day.

1940s
The war years meant less glory, and more gloomy films. In Italy we witnessed the birth of neo realism. The sensational ‘The Bicycle Thieves’ (1939) is a movie that best illustrates this style. In 1941 came ‘Citizen Kane’ – a film that is still often considered by many as one of the greatest movies of all time. It used deep staging so audiences could choose where to look. This was previously used in films like ‘Gone With the Wind’ (1939) and ‘Stagecoach’ (1939), which Welles said to have seen 39 times. A dark genre arrived in Hollywood, called Film Noir. These films, such as ‘Double Indemnity’ usually had characters with flaws that drove them towards their faith, even while they tried to avoid it. The decade ended as depressing as it began with a massive communist hunt in Hollywood: the studios had to fire the (alleged) lefties. This is still a major trauma in Hollywood.

1950s
In America in the fifties, we had the suburban, Christian society. But under the surface there was anger, frustration and tension. Classic films like ‘On the Waterfront’ (1954) and ‘Rebel Without a Cause’ (1955) best illustrate this. In Europe four legendary directors led the way in changing cinema. They were Jacques Tati, Robert Bresson, Ingmar Bergman and Federico Fellini, and they made films more personal and self aware than they had ever been. The era ended with the new wave to which French director Jean-Luc Godard belonged and in Italy Pier Paolo Pasolini. The later used religious music for everyday struggles. He felt consumerism was taking over.

The Story of Film 2

1960s
Sergio Leone made his first ‘spaghetti western’ (Italian made Western) and introduced deep focus, which was made possible by the Italian cinematic invention technoscope in 1960. This gives Leone’s movies an epic feel to them. Thematically, Leone was inspired by Japanese Master Akira Kurosawa (lone gunman / lone samurai). Filmmaking went global in the sixties. In Eastern Europe, directors like Roman Polanski and Milos Forman started their careers. In the Soviet Union, one of the greatest directors ever started working: Andrei Tarkovsky, who knew how to create remarkable imagery. According to Tarkovsky: ‘Imagery contains an awareness of the infinite.’ Late sixties, film schools were popping up all around the USA and a new generation was on its way.

1970s
After the realism in movies in the sixties, the seventies saw a return of old fashioned, romantic and entertaining cinema – and of the box office smash hits, think ‘Star Wars’, ‘The Exorcist’ and ‘Jaws’. ‘The Godfather’ was the return of an old Hollywood genre: the gangster film. New kids were fighting to open up new form, most notably Martin Scorsese with ‘Taxi Driver’ and ‘Mean Streets’. When people think of the seventies, they think about Spielberg, Lucas, Coppola and Scorsese. But there was more. In i.a. Britain and Italy, identity was a major theme. In Germany, Rainer Werner Fassbinder (woman in closed places) and Wim Wenders (men in open spaces) had their glory years. And Werner Herzog the explorer went across the world. He was not so much interested in the feminism or Americana of his contemporaries, but in prime evil life. After John Ford, he is the most important landscape filmer in the history of film. The 70’s also saw the arrival of Asian mainstream, epic films from India (‘Sholay’) and a lot of cinematic activity in Africa.

1980s
After the magnificent seventies came the not-so-great eighties. ‘Protest’ is the central theme of this decade. The 5th generation in China – Chen Kaige and Zhang Yimou – made interesting movies. From Russia came one of the greatest war movies: ‘Come and See’. In America, ‘Top Gun’ was a smash hit, and many movies were influenced by music video’s, like ‘Flashdance’. In France, filmmakers got more into popular culture, which was a protest in itself. Notable directors that moved up in the film world were David Lynch (with ‘Blue Velvet’) and David Cronenberg in Canada with ‘Videodrome’, a prophetic vision of the modern world in which the real and the televisual are dangerously confused.

1990s
Described by Cousins as the last days of celluloid, before the coming of digital. And directors like Wong Kar Wai and Hou Hsiao-hsien used celluloid devotedly. The 90s saw passionate films about other worlds (‘The Matrix’), but also an obsession about reality, for example in the work of Iranian director Abbas Kiarostami who tried to eliminate all dolly’s and clapperboards from the set. From Japan came horror movies about the fear for technology, like ‘Tetsuo’ about a man blending with metal. In Copenhagen, filmmakers returned to primitive filmmaking with Dogma, while Hollywood saw the increasing use of digital effects (‘Terminator 2’ / ‘Gladiator’ / ‘Jurassic Park’). Not only what was in the camera changed, what happened in front of the camera changed as well. Modern became post-modern: The idea that there are no new truths and everything is recycled. Tarantino made this his trade, but respected established directors, like Scorsese, used it as well.

2000s
Documentaries – like ‘Fahrenheit 9/11’ – did as well as blockbusters and blockbusters tried to be like documentaries. Innovative movies were made in the USA. Like ‘Requiem For a Dream’: The great distortion movie. The subconscious got at work in ‘Mulholland Drive’. And in Thailand: ‘Tropical Malady’, a film that changes from simplistic tale of friendship to the mythical story of the hunter and the hunted. The film reincarnates like its main character. Another innovative example is ‘Russian Ark’, which consists of one 90 minute long take showing Aristocrats walking downstairs in a massive palace towards the slaughter.

And the future of cinema? Who knows. Perhaps one day we can share dreams like in ‘Inception’. One thing is for sure: Whatever form it may take, the art of cinema is here to stay and deserves to be celebrated likes this.

Icon 29 - Movie Camera

 

- Aanbevolen Divider

Top 10 intro (credit sequences) van TV-series

https://jkleyngeld.wordpress.com/2011/09/07/

5 elementen van een krachtig verhaal

10 management lessons from highly successful gangsters

5 Reasons ‘Scarface’ Rarely Makes it to Critics’ Favorite Lists

De invloed van revolutionaire technologie op economie en werkgelegenheid

Door Jeppe Kleijngeld

Er komt een revolutie op ons af, die dezelfde impact zal hebben als de industriële revolutie in de 19de eeuw. Dat stellen de auteurs van ‘The Second Machine Age’. Het proces van exponentiële technologische vernieuwing zal ingrijpende gevolgen hebben voor de samenleving, de economie en de arbeidsmarkt. Wat zijn de beste strategieën om te overleven?

The Second Machine Age

Technologie – Wat komt er op ons af momenteel?
Van alle ontwikkelingen die de mensheid heeft doorgemaakt – de opkomst en ondergang van grote beschavingen, de uitvinding van landbouw en het africhten van dieren, tot het bouwen van grote steden, het ondernemen van ontdekkingsreizen en het verspreiden van religies, heeft er één ontwikkeling verreweg de grootste impact gehad: de industriële revolutie. Wanneer men de ontwikkeling van de mens als lijn uittekent, is hij eeuwenlang heel geleidelijk omhoog gegaan, en toen in één klap omhoog geschoten.

We staan nu aan het begin van nog zo’n tijdperk. Net zoals de stoommachine masaal energie kon aanwenden voor productieprocessen die de moderne wereld hebben vormgegeven, is het nu de computer die voor een revolutie gaat zorgen. Sinds in de jaren 80’ de personal computer werd geïntroduceerd, zijn de bouwstenen gelegd voor intelligente technologieën die de komende jaren de wereld op zijn kop gaan zetten.

In The Second Machine Age: Work, Progress, and Prosperity in a Time of Brilliant Technologies bespreken auteurs Erik Brynjolfsson en Andrew McAfee hoe de ontwikkeling van computers heeft geleid tot een geleidelijke versnelling en nu klaar is volwassen te worden. Uitvindingen die voorheen alleen in science fiction films thuishoorden komen eraan. Zoals we met de stoommachine in staat werden gesteld massaal te consumeren, stellen computers ons in staat veel slimmer te consumeren. Het eerste machine tijdperk was een fysieke transformatie, nu staan we aan het begin van een omslag in denkkracht.

Waar komt de plotselinge versnelling vandaan? De wet van Moore is van kracht, die stelde in 1975 dat computerkracht ieder jaar verdubbelde. Bijna 40 jaar later en er is nog geen einde in zicht. Bij dergelijke exponentiële groei krijg je eerst grote getallen die nog te bevatten zijn: duizenden, miljoenen en miljarden. Daarna worden de getallen waarlijk bizar en kom je in science fiction gebied. In een dergelijk tijdperk zijn we volgens Brynjolfsson en McAfee nu aanbelandt.

Wat zijn de signalen die duiden op een nieuw tijdperk van technologische vooruitgang? De auteurs noemen onder meer de zelfsturende auto van Google die feilloos zelfstandig door het verkeer kan navigeren, IBM’s supercomputer Watson die zo intelligent is geworden dat hij de wereldkampioenen van de quizshow Jeopardy! heeft verslagen, en Apple’s intelligente personal assistent voor de iPhone kan al verassend goed complexe vragen beantwoorden. Allemaal voorbeelden van prestaties die een paar jaar geleden nog heel ver weg leken. Kortom, een teken dat we nu in exponentieel gebied zitten.

Deze voorbeelden zijn volgens Brynjolfsson en McAfee slechts een warming up. De combinatie van internet en artificial intelligence gaat de komende decennia zorgen voor levenveranderende uitvindingen, stellen zij. Brillen die blinden in staat stellen weer te zien, machines die met gedachten aangestuurd worden, en een gepromoveerde Dr. Watson die de meeste accurate diagnosticus ter wereld is geworden. De Babelfish uit de science fiction film Hitchhikers’ Guide to the Galaxy, een apparaat dat je in je oor stopt dat je in staat stelt iedere taal te verstaan, wordt realiteit. En zo zijn er nog talloze andere voorbeelden te verzinnen.

Revolutionaire technologie en het nieuwe economische denken
De laatste jaren vrezen vele economen en overheidsleiders voor een einde aan economische groei. Volgens de auteurs is dit verre van de waarheid, omdat technologische vooruitgang een nieuw tijdperk van innovatie gaat inluiden. Innovatie zit veelal in het combineren van bestaande technologieën. De Google auto is tot stand gekomen door camera’s, sensoren en GPS-systemen in de mix te gooien. Dergelijke innovaties gaan er nu masaal komen, omdat door Moore’s wet voorheen dure technologieën nu voor weinig geld te krijgen zijn.

De auteurs van The Second Machine Age voorspellen dan ook een langdurige periode van innovatie en economische groei. Bij de introductie van nieuwe technologieën duurt het altijd een tijdje voordat de voordelen hiervan terugkomen in de productiecijfers. Bovendien vereisen digitale innovaties – die analoge euro’s in digitale centen hebben getransformeerd – een andere kijk op economische groei. Nieuwe technologieën brengen namelijk waarde, maar niet noodzakelijk geld. Producten waar bedrijven eerst geld voor vroegen, maar die nu gratis op internet te krijgen zijn – zoals digitale content – leveren misschien geen bijdrage meer aan het Bruto Nationaal Product (BNP), maar dragen desalniettemin positief bij aan een stijgende welvaart in ruime zin.

Zo heeft het digitale tijdperk vele ongrijpbare ‘assets’ met zich meegebracht die er eerst niet waren: gebruikersgemak, tijdsbesparing, user generated content, welzijn en human capital. Wanneer we deze voordelen uitdrukken in een stijging van het BNP, zal de economische groei – zelfs in deze tijden van stagnatie – vele malen hoger liggen. De miljoenen uren die gebruikers bijvoorbeeld gratis doorbrengen op Facebook vinden zij kennelijk meer waard dan (betaalde) activiteiten die ze ook kunnen doen. Het BNP en onze welvaart bewegen misschien wel in tegengestelde richting momenteel. Kortom, het BNP is in deze tijd niet langer een adequate graadmeter voor economische groei.

Voor bedrijven zijn er nog andere factoren om in overweging te nemen, zoals het superstar effect dat betekent dat er voor de middelmaat steeds minder ruimte komt. Digitale technologie stelt theoretisch één iemand in staat met één YouTube video een hele wereldwijde markt te bedienen. In een fysieke winkel zal geen zichtbare ranking bestaan voor videocamera’s, terwijl een online camerawinkel gemakkelijk top 10-lijstjes kan tonen. Voor de verkoop van het best gerankte product zal dit fantastisch uitpakken, terwijl het voor de rest zal leiden tot een stagnatie in sales, terwijl het verschil in eigenlijke kwaliteit maar heel klein hoeft te zijn. De klant kiest altijd voor de beste. Bedrijven zullen steeds meer in nichemarkten moeten denken om nog voorop te kunnen lopen.

Kan technologie leiden tot meer werkloosheid?
Dat nieuwe technologie vele voordelen met zich meebrengt voor de samenleving is duidelijk, maar hoe zit het met banen? Immers, we hebben nog altijd een inkomen nodig om te betalen voor al onze assets die nog van moleculen gemaakt zijn, zoals huizen, auto’s en voedsel. De auteurs van The Second Machine Age constateren dat er de laatste decennia economische groei heeft plaats gevonden, kijkend naar BNP, die voor een groot deel te danken is aan technologische vooruitgang. In lagere en middeninkomens is sinds 1999 echter een teruggang meetbaar, terwijl topinkomens omhoog zijn geschoten. Kortom: de inkomensongelijkheid neemt toe.

Dat lijkt logisch kijkend naar de transformatie in sommige sectoren. Kodak, een bedrijf dat ooit 150.000 werknemers van een inkomen voorzag, nog los van alle toeleveranciers en retailers die met het bedrijf verbonden waren, vroeg faillissement aan in 2013. In hetzelfde jaar nam Facebook fotoservice Instragram over voor 1 miljard dollar. Het bedrijf had op dat moment slechts 15 werknemers in dienst. Dit voorbeeld is illustratief voor wat technologie kan betekenen voor werkgelegenheid en inkomens. Er is een paradox ontstaan. Het BPD is gegroeid en innovatie gaat sneller dan ooit te tevoren. Toch zijn mensen ongekend negatief over de toekomst van hun kinderen.

Er zijn veel economen die geloven dat er vanzelf een correctie komt, waarbij ondernemers nieuwe banen vinden voor mensen die in hun oude banen overbodig zijn geworden. Bovendien leidt nieuwe technologie tot nieuwe marktvragen, waarvoor weer meer werknemers nodig zijn om hieraan te voldoen. Een andere positieve denkstroming is dat de voordelen die technologie brengen, groter zijn dan de nadelen in de verdeling van de verkregen welvaart. Brynjolfsson en McAfee maken zich toch zorgen over de ontwikkeling van lage en middeninkomen. Ja, mensen hebben het beter dan generaties voor hen. Ze kunnen zich iPads, smart phones en laptops veroorloven. Maar ze zijn ook financieel kwetsbaar. De auteurs zijn bang dat de rijke elite, wiens inkomen is verviervoudigd het laatste decennium, politieke macht naar zich toe gaan trekken, waardoor lage- en middeninkomens minder kansen krijgen en de snelheid van innovatie achter zal blijven.

Hoe blijven mensen concurrerend in een wereld van automatisering?
Het is duidelijk dat machines steeds beter worden in complexe communicatie en patroonherkenning. Maar waar mensen nog altijd in vooroplopen is het genereren van nieuwe ideeën en oplossingen voor de problemen van deze tijd. De beste schaker ter wereld is reeds lang geleden verslagen door IBM’s Deep Blue, maar in schaaktoernooien waarbij teams bestaande uit mensen en computers het opnemen tegen teams bestaande uit alleen computers, blijkt de eerste groep duidelijk sterker te zijn. Kortom, mensen en bedrijven die de kracht van technologie succesvol weten aan te wenden zullen nog altijd in staat zijn de voorsprong te pakken. Mensen die succesvol samen kunnen werken met machines, zijn ook in de nieuwe economie nog altijd waardevol.

Om het probleem van stijgende inkomensongelijkheid aan te pakken moeten overheden, ondernemers en werknemers nadenken over hoe we het beste kunnen profiteren van arbeidskracht die is vrijgekomen door automatisering. Anders profiteren alleen de kapitaaleigenaren van de technologische vooruitgang. Er moet gewerkt worden aan het creëren van nieuwe banen, die voorheen niet bestonden. Ook moet er geïnvesteerd worden in vernieuwde educatie die mensen voorbereid op de nieuwe economie in plaats van de oude.

Natuurlijk zou de overheid de door technologie verkregen welvaart ook kunnen verdelen door iedereen van een basisinkomen te voorzien, maar werk is te belangrijk voor mensen. In Amerikaanse wijken met hoge werkloosheid zijn veel meer sociale problemen (o.a. criminaliteit) dan in wijken waar wel werk is, maar even weinig welvaart. Daniel Pink stelt in zijn boek ‘Drive’ dat mensen gedreven worden door drie dingen: autonomy, mastery en purpose. En daar verandert technologie helemaal niets aan.

The Second Machine Age 2