De metaverse als onmisbare zakelijke kans

De doorbraak van het internet kwam destijds als verrassing voor veel ondernemers. Hierdoor waren ze niet op tijd om een voorsprong te pakken en moesten ze keihard aan de bak om alle veranderingen bij te kunnen benen. Veel tech-pioniers voorzien nu het volgende transformatieve fenomeen, namelijk de metaverse. Of het die naam zal blijven houden is niet zeker, maar over dat het eraan zit te komen in de niet al te verre toekomst zijn de meeste experts het wel eens.

Onder de metaverse wordt verstaan: een netwerk van verbonden drie-dimensionale werelden waarin gebruikers in de vorm van een avatar deel kunnen nemen. Online werelden bestaan er al volop in de vorm van games, maar je kunt de persoon die je bent in een game, met al zijn of haar kenmerken en bezittingen, niet meenemen naar een andere wereld. In de metaverse moet dat wel mogelijk zijn. De grote techbedrijven anticiperen al op deze toekomst: Mark Zuckerberg heeft zelfs de naam van zijn onderneming Facebook veranderd in Meta.

Natuurlijk gaan er bij veel mensen alarmbellen rinkelen bij dit idee. De zogeheten Frightful Five (Alphabet, Amazon, Apple, Meta en Microsoft) hebben niet alleen veel innovatie gebracht, maar ook veel maatschappelijke problemen, zoals schendingen van data privacy, ongelijke machtsverhoudingen, sociale ontwrichting, nepnieuws, cyberpesten en meer. Daar wil ik het in deze blog echter niet over hebben. Ik zal me beperken tot; wat komt er waarschijnlijk aan (de metaverse dus) en wat gaat dit betekenen voor de economie en het bedrijfsleven?

Hoe de metaverse eruit kan komen te zien, wordt duidelijk in het boek ‘Ready Player One’ van Ernest Cline uit 2012 (dat verfilmd is door Steven Spielberg in 2018) en het vervolg ‘Ready Player Two’ uit 2020. Hierin is de metaverse, genaamd de OASIS, gebouwd door één bedrijf: Gregarious Simulation Systems (GSS). Gebruikers kunnen deelnemen via een standaard ‘immersion rig’ bestaande uit een virtual reality-bril en een paar haptische handschoenen. Je avatar kan allerlei objecten verzamelen die je kwijtraakt als je avatar doodgaat. De meeste mensen brengen bijna de hele dag door in de OASIS en komen er alleen nog maar uit om te eten en slapen.

Dat laatste is waarschijnlijk accuraat als je ziet hoeveel mensen nu al doorbrengen op social media en met streamingdiensten. In de metaverse zullen mensen alles kunnen doen wat ze in de echte wereld ook kunnen; naar school of werk gaan, naar de sportschool, naar musea, bioscopen of concerten. Maar uiteraard zijn er ook veel mogelijkheden die je in het echte leven niet hebt, zoals in de ring staan met Mohammed Ali, meerijden in de Grand Prix tegenover Lewis Hamilton, een concert geven met The Beatles in de Hollywood Bowl of uit een vliegtuig springen in de Grand Canyon. De keerzijde: leven in de echte wereld zal in vergelijking met de metaverse steeds minder aantrekkelijk worden.

Net zoals dat de toekomstige generatie zich niet kan voorstellen dat er geen internet bestond, zal de toekomstige generatie lachen om de huidige World Wide Web, schrijft Matthew Ball in zijn boek ‘The Metaverse and How It Will Revolutionize Everything‘. En gelijk heeft hij. Ik bedoel: Tweedimensionale tekstblokken met plaatjes. Het is duidelijk: de toekomst is (in) de metaverse.

Ball schrijft over de eerste keer dat we een digitale, interactieve wereld naast de onze zagen. Dat was in 2003 toen ‘Second Life’ op de markt werd gebracht. Hiermee werden ook de zakelijke mogelijkheden van zo’n virtuele wereld duidelijk. In 2009 bedroeg de totale economie van ‘Second Life’, bestaande uit de handel in virtuele goederen, zo’n 567 miljoen dollar. Dat geeft een indicatie van de potentiële, economische waarde van de metaverse. Die loopt in de triljoenen dollars.

Dat het ook niet aan de gebruikers zal liggen dat de metaverse er komt, blijkt uit de populariteit van 3D-werelden als ‘Roblox’ en ‘MineCraft’. Zo’n 75 procent van de Amerikaanse jongeren is actief op ‘Roblox’ en ‘MineCraft’ spelers hebben samengewerkt om virtuele steden te bouwen zo groot als Los Angeles. Beide games worden maandelijks zo’n zes miljard uur (!) gespeeld.

Decentraland – Een van de voorportalen van de metaverse.

Microsoft Flight Simulator – Qua graphics een van de meest geavanceerde games ooit. De game omvat een simulatie van de hele wereld in verschillende mate van detail.

‘Ready Player One’ – Een natte droom als het gaat om popcultuur adoratie, en tegelijkertijd een tech dystopia.

Wat uiteraard niet bepaald wenselijk is, is dat zo’n gigantisch economisch project als de metaverse in handen komt van één of een paar bedrijven. Het internet is ooit begonnen als overheidsproject en het commerciële potentieel werd destijds niet herkend. Bij de metaverse is dit compleet anders. Daarom zal dit ongetwijfeld een strijd worden tussen de techgiganten en innovatieve startups met nieuwe ideeën. Crypto-gelovers willen uiteraard dat de metaverse decentraal via de blockchain gedraaid gaat worden, dus dat is ook nog een open vraag: wordt de metaverse centraal of decentraal? En de overheid zal zich hopelijk actief gaan bemoeien met de totstandkoming. Bij de opkomst van de huidige techbedrijven hebben ze duidelijk tekortgeschoten met vele nadelige consequenties tot gevolg waar de samenleving nu dagelijks onder lijdt. Kortom, er is nog veel onzekerheid over wat het voorlopige resultaat gaat worden.

Wat betreft de economische impact; het is niet overdreven te stellen dat het iedere sector totaal zal ontwrichten. Neem de reis en vrijetijdsbranche; de markt voor het aanbieden voor virtuele ervaringen zal op termijn vele malen groter worden dan de markt voor fysieke activiteiten. Voor het onderwijs zal de metaverse fantastische kansen bieden om leerlingen letterlijk alles te laten ervaren waar de docent het over heeft. En de retail; niet alleen ontstaat er een gigantische markt voor virtuele goederen, maar consumenten zullen vrijwel nog uitsluitend willen shoppen in de metaverse en de gekochte fysieke aankopen thuis bezorgd krijgen. Dergelijke transformaties gaan we ook zien in de gezondheidszorg, de media, de financiële sector, de zakelijke dienstverlening en de vastgoedsector.

Matthew Ball maakt in zijn boek duidelijk dat we er qua technische capaciteiten nog lang niet zijn. De capaciteit die nodig is, is ongeëvenaard. Het dichtste in de buurt komen nu online games, maar die kampen nog met grote beperkingen in zowel de geboden visuele ervaringen als de aantallen interacterende deelnemers. Ook moeten er veel business vraagstukken opgelost worden, zoals volgens welke standaarden ontwikkelaars van verschillende digitale werelden gaan werken. Zonder dergelijke standaarden zal het niet mogelijk zijn avatars met hun assets van de ene naar de andere wereld te verplaatsen: een randvoorwaarde voor een echte metaverse. De ontwikkeling zal sterk gedreven worden door de game-industrie. Zij hebben de technische know-how en de ervaring om plaatsen te creëren waar mensen graag tijd doorbrengen.

Wie wil ervaren hoe het in de metaverse zal zijn, kan eens een kijkje nemen in Decentraland. In deze digitale wereld, die in 2020 voor het publiek geopend werd, is het mogelijk om land te kopen via cryptocurrency, digitale casino’s te bezoeken en je avatar aan te kleden met een grote verscheidenheid aan kleding en accessoires. Verschillende grote merken zijn al opgedoken in de wereld waaronder Samsung, Adidas, Atari, en PwC. In oktober 2022, werd Decentraland gewaardeerd op 1,2 miljard dollar. Het is een schijntje van de waarde die er in de komende decennia gecreëerd gaat worden in de metaverse. Zorg dat je erbij bent. Zodra duidelijk wordt welke ontwikkelaars, welke nieuwe hardware en welke werelden de winnaars gaan worden, zorg dan dat je aandelen en digitaal vastgoed in handen krijgt. Het is zonder twijfel het goud van de toekomst.

Those Were the DVDays

Na 20 jaar verzamelen is het nu eindelijk afgelopen. Mijn DVD-collectie ligt in mappen op zolder. Voor schijfjes is geen plaats meer op deze wereld. Alles is streambaar of downloadbaar. En dat is oké, beter voor het milieu ook. Maar voor het plezier van het verzamelen bestaat in deze tijd nog geen vervanger.

Ik begon halverwege de jaren 90’ met het aanleggen van een VHS-collectie (voor de jongere lezer: videobanden). Dit waren de jaren dat je films nog moest huren bij de lokale videotheek. Ik kocht de echte topfilms die ik wilde bezitten bij o.a. Free Record Shop, Blokker, Virgin Megastore, Fame, Boudisque, en de inkoopafdeling van verschillende videotheken. Niet toevallig bijna allemaal zaken die nu uit het straatbeeld zijn verdwenen. Zij konden de omslag niet maken naar de nieuwe tijd.

Toen we het nieuwe millennium naderde , kreeg ik mijn eerste DVD: Naked Lunch van David Cronenberg. Er volgde er snel meer. DVD’s boden in die tijd nog twee voordelen. Ten eerste kon je opeens unieke films krijgen, via o.a. Amazon, Boudisque en Concerto, die ik daarvoor nog nooit ergens had kunnen vinden. Ik begon cult films te verzamelen: oude horror klassiekers, obscure spaghettiwesterns en blaxploitation klassiekers zoals Foxy Brown en Cleopatra Jones. Langzaam groeide mijn verzameling uit tot een echte super collectie.

Het tweede voordeel van DVD’s was dat het de enige manier was om series – die in die tijd aan een snelle opmars bezig waren – on demand te zien. In 2004, toen ik studeerde in Haarlem, ging ik maar eens het eerste seizoen van The Sopranos op DVD scoren. Ik had een artikel gelezen over hoe briljant de psychotherapie in de serie was weergegeven. “Wedden dat je hier binnen twee weken terug bent om seizoen 2 te halen?” zei de verkoper. Hij had helemaal gelijk; ik raakte binnen de kortste keren hooked aan de belevenissen van Tony Soprano en zijn New Jersey maffiaclan. Die dagen op m’n studentenkamertje waren misschien wel de beste televisie-uren van mijn hele leven. Hiermee wil ik zeggen; weet wat je beleeft als je het beleeft, want misschien beleef je het wel nooit meer.

Inmiddels hebben streamingdiensten het hele serie-aanbod overgenomen. Netflix brengt veel door hun geproduceerde content niet eens meer uit op DVD. De obscure cult films zijn inmiddels ook te vinden via download-sites. Niet helemaal legaal natuurlijk, maar daar hebben de meeste moderne filmkijkers maling aan. Kortom, het bezitten van films via een fysiek medium heeft veel van zijn waarde verloren. Natuurlijk kun je nog wel digitaal films kopen via bijvoorbeeld iTunes, wat ik als karma-gelovige nog wel eens doe, maar dit biedt natuurlijk niet de vreugde van de zoektocht naar bijzondere titels.

Er is nog tenminste één plek in Nederland waar ik uit nostalgie terecht kan voor een zoektocht naar speciale films: Concerto aan de Utrechtsestraat in Amsterdam. Niks heerlijkers dan een uur lang door alle bakken gaan en te vertrekken met een stapel nooit-geziene juweeltjes onder de arm.

Voor deze activiteit bestaat nog geen equivalent in het digitale domein. Misschien een kans voor een nieuwe businessmodel. De fysieke wereld en virtuele wereld gaan steeds meer integreren en op elkaar lijken. Het verzamelen van films via iTunes is saai en lijkt in niks op deze speciale ervaring. Een slimme ondernemer zou het type verzamelaars als ik als klant kunnen maken wanneer hij er in slaagt die bijzondere ervaring in een virtuele omgeving mogelijk te maken. Een klein marktsegment weliswaar, maar wel eentje die bereid is een flink budget te besteden.

Tot die tijd,
Thank you for the DVDays!

Amazon laat kijkers volgende serie bepalen

In een knap staaltje marketing, laat Amazon – behalve de grootste retailer ter wereld ook succesvol in de streaming business – haar kijkers de volgende serie kiezen voor haar streamingdienst Amazon Prime.

Amazon Pilot Season stelt kijkers in staat de pilots van drie potentiële nieuwe komedieseries te bekijken. Helaas is Amazon Prime nog niet in Nederland te verkrijgen, dus zijn de pilots hier ook niet te streamen. De trailers zijn wel te bekijken, hier.

De competitie gaat tussen de volgende drie titels:

I Love Dick
Amazon 1 - I Love Dick
Deze adaptie van het feministische boek ‘I Love Dick’ speelt zich af een kleurrijke academische gemeenschap in Marfa, Texas. De serie vertelt het verhaal van een worstelende echtpaar, Chris en Sylvere, en hun obsessie met een charismatische professor genaamd Dick, gespeeld door Kevin Bacon. Verteld in Rashomon-stijl – verschuivingen van POV – toont ‘I Love Dick’ het ontrafelen van een huwelijk, het ontwaken van een kunstenaar en de vergoddelijking van een onwillige Messias.

The Tick
Amazon 2 - The Tick
In een wereld waar superhelden al decennialang echt bestaan, komt een accountant met psychische problemen en nul superkrachten erachter dat zijn stad in handen is van een superschurk die lang gedacht werd dood te zijn. In zijn worsteling om deze samenzwering bloot te leggen, gaat hij een verbond aan met een vreemde blauwe superheld, die misschien wel eens een verzinsel van zijn eigen verbeelding kan zijn.

Jean Claude Van Johnson
Amazon 3 - Jean Claude van Johnson
In Jean Claude Van Johnson speelt martial arts & filmsensatie Jean Claude Van Damme soort van zichzelf. Behalve voormalig filmster is hij ook een huurling die bekend staat onder de naam ‘Johnson’. Hij is al jaren gepensioneerd, maar een toevallige ontmoeting met een verloren liefde brengt hem terug in het spel. Deze keer zal hij dodelijker zijn dan ooit. Waarschijnlijk.

Aan de duizenden reacties te zien, gaat het erom spannen tussen ‘The Tick’ en ‘Jean Claude Van Johnson’. Mij persoonlijk sprak ‘The Tick’ het meeste aan.

Maar waar kunnen Nederlanders de winnaar van deze competitie legaal bekijken als Amazon in dit land niet streamt? Dat wordt op DVD, net zoals andere originele series van Amazon, zoals Bosch.

Bekijk hier de trailers van de pilots.