5 topseries in ultieme fantasy streaming jaar 2022

Voor de liefhebber van fantasy wordt 2022 een topjaar. Deze vijf series wil je niet missen:

1. House of the Dragon

Streamen Via: HBO Max

HBO is het huis voor baanbrekende televisieseries. Eind jaren 90’ veranderde de kabeldienst het medium met series als The Sopranos, Deadwood en The Wire. En het vorige decennium deden ze dat nog een keer met Game of Thrones dat aantoonde dat televisie ook een plek kan zijn voor high budget fantasy spektakel. House of the Dragon wordt niet baanbrekend in die zin omdat het voortborduurt op een bestaand succes. Echter, de eerste vier afleveringen die nu zijn verschenen tonen aan dat HotD alles in zich heeft om een hit te worden: fantastische personages, acteurs (o.a. Paddy Considine en Matt Smith zijn fantastisch), speciale effecten en waanzinnige art direction. Als je na acht seizoenen Game of Thrones genoeg dacht te hebben van Westeros met al het brute geweld en politieke gekonkel, is het kijken van de eerste aflevering van HotD genoeg om je op andere gedachten te brengen. Dat was bij mij althans het geval.

2. The Lord of the Rings: The Rings of Power

Streamen Via: Amazon Prime

De langverwachte serie The Lord of the Rings: The Rings of Power is eindelijk gearriveerd en we kunnen weer ademhalen: het is in elk geval geen complete ramp geworden. Al zijn er de nodige Tolkien fans (en Elon Musk) die daar anders over denken. Naar mijn bescheiden mening hebben de eerste drie afleveringen een aantal forse plussen en minnen. Om te beginnen met de nadelen; er zit geen enkele payoff in de eerste afleveringen. Natuurlijk moet het verhaal opgebouwd worden, maar de beste scriptschrijvers maken van individuele afleveringen bevredigende mini-films. Deze storytelling is een opeenhoping van open vragen en dat werkt niet goed. Ook over de casting van een aantal acteurs heb ik m’n twijfels. Aan de positieve kant: dit is de duurste serie ooit en dat is te zien. Bij de eerste aanblik van het eilandkoninkrijk Númenor viel mijn mond letterlijk open; stunning. Ook zijn er al een aantal geslaagde actiescènes die de potentie van de show laten zien; dit gaat alleen nog maar beter worden. Het verhaal, over de opkomst van dark lord Sauron in Midden-Aarde, lijkt goed uitgewerkt te zijn en is zeker boeiend genoeg voor een serie van meerdere seizoenen. Kortom, de mega-investering van Amazon lijkt redelijk goed uit te pakken. Ik ben voorlopig zeker aan boord.

3. Andor

Streamen Via: Disney Plus

Na The Book of Boba Fett en Obi-Wan Kenobi is dit de derde live-action Star Wars serie die Disney Plus dit jaar naar buiten brengt. De output stelt tot nu toe nog niet teleur en de verwachtingen van Andor zijn dan ook hooggespannen. Voor wie de draad wat betreft het Star Wars universum even kwijt is: Andor (voornaam Cassian) is één van de helden van de film Star Wars: Rogue One uit 2016. Deze serie wordt een prequel van die behoorlijk goede film en zal gaan over de vroege strijd van de rebellen tegen het keizerrijk. De terugkeer van de tot nu toe succesvolste Star Wars spinoff The Mandalorian staat gepland voor 2023, dus Andor moet de fans tot die tijd zoet weten te houden. Aan de trailer te zien gaat dat waarschijnlijk prima lukken.

4. The Sandman

Streamen Via: Netflix

The Sandman, gebaseerd op de naar verluid briljante strip van Neil Gaiman, is een van de grotere Netflix-series dit jaar. Zoals gebruikelijk lanceerde de streamingdienst de serie integraal op het platform in augustus. De serie bestaat uit tien delen en later werd daar nog een bonusaflevering toegevoegd. The Sandman kreeg overwegend positieve kritieken en de serie is ontegenzeggelijk origineel. Maar het is niet echt mainstream-materiaal. Net als de strip is dit meer een cult succes te noemen. Een nadeel van The Sandman vond ik dat de afleveringen een beetje los zand zijn. Het overkoepelende verhaal wist me niet echt mee te trekken, vooral niet na de belangrijke vijfde aflevering. Daarna vond ik het steeds lastig om niet af te haken. Maar de onbekende Tom Sturridge als het titelkarakter is goed gecast, en heeft iets fascinerends over zich. Ook ziet de serie er fantastisch uit en zitten er genoeg boeiende personages om het toch absoluut de moeite waard te maken.

5. Willow

Streamen Via: Disney Plus

Nog een traktatie (hoop ik!) die in november op Disney Plus zal verschijnen is de serie Willow. Met Warwick Davis in de hoofdrol, maar zonder Val Kilmer (Kilmer’s ex-vrouw Joanne Whalley keert wel terug). Een nieuwe aanwinst voor de cast is Christian Slater. De film Willow uit 1986 kwam uit de koker van George Lucas en is één van de beste fantasy films uit de jaren 80’ (na The Empire Strikes Back, Return of the Jedi en Excalibur). Als de serie hetzelfde gehalte aan epische verhalen, donkere magie en heerlijke slechteriken heeft als de film wordt het nostalgisch genieten. De schrijvers en regisseurs brengen de nodige ervaring mee, maar kunnen zij het fantastische bronmateriaal omtoveren tot een moderne interpretatie die precies de juiste snaren weet te raken? We gaan het zien.

Book: Peter Jackson & the Making of Middle-Earth

By Jeppe Kleijngeld

The Lord of the Rings trilogy has been the biggest movie event of my generation. By far. Strange to think that it almost didn’t happen. An initial 200 million dollar budget for the director of splatter horror Bad Taste (one of my favorites), was too much of a risk for any Hollywood studio to take. Then Bob Shaye, CEO of New Line Cinema, took a giant leap of faith….

Ian Nathan’s Anything You Can Imagine describes Peter Jackson’s heroic quest that started more than 20 years ago. After he had completed Heavenly Creatures – a critical success that showed he could handle an emotional story – and ghost movie The Frighteners – that lead to the foundation of special effects houses Weta Digital and Weta Workshop in New Zealand – the now hot director selected Rings as one of his new projects to pursue (the others were new versions of two ape classics: King Kong and Planet of the Apes).

Development of The Lord of the Rings started off at Miramax, together with the notorious Weinstein brothers who approached the project with numerous Tony Soprano tactics. Especially Harvey. Problems arose when the Weinsteins couldn’t raise more than 75 million dollars for the initial plan of a two movie adaptation which wasn’t nearly enough. After Jackson understandably refused to make it into one large movie, the Hollywood mogul and Kiwi director had a fall out. Then Jackson’s US manager Ken Kamiss negotiated with Harvey Weinstein and they got four weeks to strike a deal with another studio. This became the now legendary deal with New Line Cinema, who gambled the studio’s future on the project. It was New Line’s Bob Shaye who suggested they make it into three rather than two movies. The Weinsteins got a great bargain out of it: big time profits and their names on the movies’ credits.

So began the longest and most exhaustive production in the history of motion pictures. No studio had ever attempted to shoot a whole trilogy in one go, for good reasons. “Had we known in advance how much we would have to do, we would have never done it”, said Jackson. But a strong passion and drive by the entire cast and crew to bring Tolkien’s world to the big screen in the best possible way they could, eventually lead to a glorious result. Nobody expected it to become that good.

I remember being completely blown away at every screening back in 2001, 2002 and 2003. These movies are absolutely perfect. The first time I saw the fellowship march on Howard Shore’s brilliant score. The wondrous Gollum crawling into frame in the beginning of The Two Towers. The Rohirrim’s epic assault at the Pelennor Fields… And so many other magic moments forever branded in the collective cinematic consciousness. Jackson gave me and my generation a cinematic experience that could match, or even exceed, the excitement of the original Star Wars trilogy.

In The Two Towers, when Gandalf returns from death, he explains to his baffled friends: “I have been sent back until my task is done.” These words are not directly from Tolkien, but from screenwriters Fran Walsh, Peter Jackson and Philippa Boyens. They emphasized fate as one of the core themes of the story: “Bilbo was meant to find the ring. In which case you were also meant to have it. And that is an encouraging thought.” However pragmatic these New-Zealanders may be, fate was their compass in making those movies. Many chance encounters paved the way, major obstacles arose during production, but they overcame them all. It took the toughness of the bravest of hobbits to drive this one home. Even the conservative Academy didn’t fail to notice what they accomplished, and The Return of the King was awarded 11 major Oscars (except those for acting, the outstanding ensemble cast made it tough to single out any one actor).

Years later, fate lead to Jackson directing The Hobbit and so he had the ‘once in a lifetime experience’ twice (but there won’t be a third time, he has said). Jackson and his loyal team never expected to make better movies than Rings. They made The Hobbit to satisfy the fans. And they did for most part. To them, Jackson is a hero. A maverick filmmaker with an unique vision and the drive and mental toughness to accomplish things previously undreamed of. Jackson and his fellowship of collaborators reminded Hollywood on how to make really major cinema. They also put New-Zealand firmly on the map as country where movies and special effects are dreamt up.

Because special effects are Jackson’s big thing. He discovered the magic of filmmaking when he was nine years old and saw the original King Kong on television. Since that moment, he worked non-stop on creating special effects in his garage and eventually he completed a whole movie (Bad Taste) which became a cult hit. However successful his career got since, he never stopped aiming to satisfy that nine year old boy. In making The Lord of the Rings, he focused on making movies that he would enjoy himself. Even though he is a brilliant, technical craftsman and storyteller, his youthful energy is what really catapults his films from merely good to terrific.

With The Lord of the Rings, he wrote movie history. Anything you can imagine perfectly captures this history of how an outsider succeeded wildly in Hollywood. Much like the heroes of his story, he did it by staying true to himself. He may not have had to face the horrific challenges Frodo had, but at times it certainly came close. Sometimes you need an unlikely hero to change the course of history. And very much like his protagonist Frodo Baggins, Peter Jackson certainly fits that bill.

Lessen in scenarioschrijven #4 – De mindset

Lees ook:
Lessen in scenarioschrijven #1 – De basis
Lessen in scenarioschrijven #2 – Inspiratie
Lessen in scenarioschrijven #3 – Gebruik van symboliek

We sluiten de serie over scenarioschrijven af met het mentale proces van schrijven. Zoals ik al schreef in de eerste les; een goed script schrijven is moeilijk, heel moeilijk. Tenzij je een natuurtalent bent, zoals Quentin Tarantino die naar verluidt het script van ‘Reservoir Dogs’ in drie weken afrondde, kost het jou waarschijnlijk jaren van je leven. Waarmee ik niet wil zeggen dat QT geen harde werker is. Hij steekt waarschijnlijk meer tijd in zijn obsessie film dan wie dan ook.

Als je klaar bent om deze missie aan te gaan, met alle pijn en frustratie die het je waarschijnlijk gaat kosten, neem dan deze zeven laatste tips ter harte…

1. Stop je ziel erin
“Creation by its very definition is a reflection of some aspect of the creator’s soul.”
—Kurt Vonnegut (denk ik)

Je kunt nog zo goed de structuur op orde hebben, de karakters hebben uitgewerkt en boeiende plotwendingen bedacht hebben, zonder intensiteit zul je niet in staat zijn een deel van jezelf in het script te leggen. Emotie is belangrijker dan wat dan ook. Denk aan de beste speech die je ooit gehoord heb of het beste muzikale optreden. Wat maakte die zo goed? Dat de uitvoerder je diep wist te raken; het kwam uit zijn/haar hart. Zoek die intensiteit op om de spark te vinden die je script écht doet werken. Zie het schrijven van een scenario als een performance. Dat is het namelijk.

George Lucas: “I think that anyone who goes to the movies loves to have an emotional experience. It’s basic – whether you’re seven, seventeen or seventy. The more intense the experience, the more successful the film.”

2. Train je hersenen
“Do not think that what is hard for you to master is humanly impossible; and if it is humanly possible, consider it to be within your reach.”
—Marcus Aurelius

Hoe meer tijd je in een schrijfproject steekt, hoe meer zenuwbanen in je brein je aanmaakt en traint die gespecialiseerd zijn in het schrijven van jouw script. In het boek ‘Mastery’ rekent auteur Robert Greene af met het idee van ‘genieën’. Volgens zijn uitgewerkte theorie over meesterschap – gebaseerd op neuro- en cognitieve wetenschap en talloze biografieën van uitblinkers – zijn bijzonder bekwame mensen, zoals Mozart, Da Vinci en Darwin, zo goed geworden omdat ze hun roeping hadden gevonden en in de gelegenheid kwamen om heel veel te oefenen. In het bereiken van meesterschap volgden zij allemaal hetzelfde pad, betoogt Greene.

Wat mensen onderscheidt van dieren is het vermogen om tijd in ons voordeel om te buigen. Om vaardigheden te bekwamen, zodat het uiteindelijke resultaat veel beter is dan wanneer we direct actie zouden ondernemen. Meesterschap begin altijd bij passie. Stel vervolgens leren centraal. Kies altijd de plek waar je het meeste kunt leren en ga nooit voor het geld. Greene adviseert verder om multidisciplinair te leren, zoals bijvoorbeeld Leonardo Da Vinci deed. Hij verdiepte zich niet alleen in schilderkunst en beeldhouwen, maar ook in architectuur, scheikunde en natuurkunde. De kennis die hij opdeed in het ene gebied versterkte hem weer in de andere gebieden. Vervolgens: Oefenen, oefenen, oefenen. 10.000 uur is het magische getal. Wanneer je zolang oefent bereik je meesterschap in een vaardigheid.

Onze hersenen vermijden het liefste onprettige prikkels, maar doorzetten leidt tot beheersing van de skill. Leg niet de gangbare leerweg af, maar creëer de eigen leerroute. De beloning die je krijgt als je door de onprettige fase heen komt is vaardigheid. Om meesterschap te bereiken, beargumenteert Greene, moet je een beetje een masochist worden.

3. Ken de wereld die je creëert door en door
“It’s not that I’m smarter. I just spend more time on a problem than anyone else.”
—Albert Einstein

Als scenarioschrijver ben je een architect. Je bent een kathedraal aan het bouwen: de karakters, de hoofdstukken, de thema’s, het zijn allemaal onderdelen van de fundering en die moet ijzersterk zijn. Tijdens de constructies kom je duizenden kleine problemen tegen; welk materiaal ga ik hier gebruiken? Hoe zorg ik dat deze pilaar niet instort? Moet hier wel of geen raam komen? Je passie voor het verhaal moet wel reusachtig zijn om hier niet gek van te worden.

Je kunt alleen slagen als je aan elk stukje aandacht besteedt. Kennis van de wereld die je aan het ‘bouwen’ bent is cruciaal. Of je verhaal nou fictie of non-fictie is maakt niet uit, het moet écht worden; alsof het allemaal echt heeft plaatsgevonden. De beste schrijvers zijn geobsedeerd de wereld die ze aan het construeren zijn en kennen alle details. J.R.R. Tolkien kon je waarschijnlijk vertellen in welk jaar Gandalf voor het eerst haar op zijn ballen kreeg. Je vertelt een geschiedenis; behandel het ook zo.

4. Denk na over het verkoopproces
Het doel van een script schrijven is uiteindelijk om het te verkopen of zelf te ontwikkelen tot film als regisseur. In beide gevallen heb je een producent nodig. In het eerste geval verkoop je alleen je script, en in het tweede geval verkoop je ook jezelf erbij. Dit is iets om heel goed te overwegen: ben jij de juiste persoon om de klus als regisseur te klaren? Waaruit blijkt dat? Een producent wil dat weten. De eerste gouden regel voor succesvolle investeerders is: wat heeft deze persoon in het verleden gedaan waaruit ik kan opmaken dat hij nu weer een fantastische job gaat doen? Ook Tarantino had al van alles gedaan voor hij financiering kreeg voor ‘Reservoir Dogs’.


My Best Friend’s Birthday’: Stiekem de eerste film die Tarantino maakte.

Ikzelf heb besloten mijn script (als het ooit af komt) te willen verkopen aan Hollywood. Ik vind mezelf niet geschikt als regisseur, al zou ik wel betrokken willen zijn als bijvoorbeeld adviseur of uitvoerend producent en een piepklein rolletje willen spelen. Maar dit is geen absolute voorwaarde; ik zou het ook verkopen zonder mezelf erbij. Met de opbrengst zou ik me terugtrekken in een klein huisje in het bos en meer scripts gaan schrijven….

5. Denk na over de rol van toeval
Dat terugtrekken is direct een probleem als ik wil slagen in mijn missie. Schrijver-filosoof Nassim Nicholas Taleb (van o.a. ‘Misleid door toeval’) heeft een diep begrip over de rol die toeval speelt in onze levens. En die rol is veel groter dan veel mensen denken. De meeste acteurs en scenarioschrijvers in Hollywood werken als ober of serveerster. We hebben de neiging het succes van geslaagde mensen te verklaren door de keuzes die ze gemaakt hebben, maar we negeren alle mislukte ondernemers die precies dezelfde keuzes maakten en even hard werkten. Oftewel, we negeren de rol die geluk heeft gespeeld. Is er niks wat je kunt doen om je kansen op geluk te vergroten? Zeker wel, ontmoet mensen. Ga op de plaatsen wonen waar het gebeurt (ik zou naar L.A. moeten verkassen). Waar woont Tarantino? In Los Angeles. Waar had hij anders per toeval de producent van zijn echte regiedebuut ontmoet kunnen hebben?


Lees hier meer over kansen op Zwarte Zwanen.

6. Verplaats je in de lezers van je script
Stel je voor wat een producent zou denken en ervaren als hij jouw script zou lezen. Zou hij verder komen dan de eerste pagina of al snel denken; amateur night? Ik weet nog dat ik van mijn vader het gepubliceerde script van ‘Pulp Fiction’ kreeg voor de film uitkwam en het in één avond uitlas. Bij veel amateurscripts die ik heb gelezen, was mijn aandacht al na drie zinnen ergens anders. Als je indruk wilt maken met je script neem dan ‘Reservoir Dogs’ als benchmark. Het scenario van de misdaad klassieker belandde via via bij Harvey Keitel die zichzelf als acteur en producent aan het project verbond, zodat Tarantino en kompaan Lawrence Bender 1,5 miljoen dollar konden ophalen voor de productie. Zou Harvey Keitel dat ook hebben gedaan na het lezen van jouw scenario?

Beeld je in dat anderen je script lezen: producenten, acteurs, regisseurs. Probeer je dit echt zintuiglijk voor te stellen. Wat denken ze, voelen ze, ervaren ze? Doet het ze überhaupt iets met ze? Wat je wilt dat ze ervaren:
– Producent: Dit wordt de grootste hit van mijn carrière!
– Acteur: Wat een geweldige personages zitten hierin; ik zou ze allemaal wel willen spelen.
– Regisseur: Ik zie deze scène helemaal voor me…

In onderstaand citaat kruipen we in het hoofd van Ewan McGregor:
“There’s many different factors in films. The script, I always believe, is the foundation of everything. And if you don’t connect to that foundation, if you don’t believe in that and feel that you wanna spend three, four months of your life exploring it, then all of the other elements are secondary. But if you’ve got a great foundation in the script, and you like the story… Sometimes it’s the story, sometimes it’s the atmosphere in the script, the world that you’re gonna create. There’s many different things that hook you in, and then, on top of that, you have who’s directing, who are the other actors, who’s lighting-those creative elements that come in. Everyone’s tied to the script. I think the script is the key. Regardless of how great everybody else is working on a film, if you’re working on a script that you don’t think is great, you’re not gonna be able to make a great film. Whereas if the script is great, then you can.”

7. Committeer je aan het pad, niet de uitkomst
“I was a kid working at a local newspaper. I loved the novel ‘the Lord of the Rings’ and hoped that somebody would make a film out of it someday.”
—Peter Jackson

De laatste tip: Als je echt gepassioneerd bent hiervoor, jaag het doel dan na, maar laat de uitkomst los. Het leven pakt toch anders uit dan je verwacht. Committeer je aan het pad. Fantaseren over de toekomst kan af en toe geen kwaad, maar de dagelijkse realiteit is anders. Je hebt niet elke dag zin om te schrijven, maar het proces vereist dat je elke dag iets van vooruitgang boekt. Als je gecommitteerd bent aan het pad, dan vind je het niet erg om honderden of zelfs duizenden uren ergens in te steken zonder de zekerheid dat je ervoor beloond gaat worden.

Denk aan Mike (Matt Damon) in ‘Rounders’. Hij studeert rechten, maar in zijn hart wil hij professioneel pokerspeler worden. Op het einde van de film heeft hij definitief zijn keuze gemaakt om zijn passie te gaan najagen. Hij stapt in de taxi en rijdt weg richting vliegveld, op naar het wereldkampioenschap poker in Las Vegas. Staat zijn naam op de prijzenpot van 1 miljoen dollar? Hij weet het niet, maar hij gaat erachter komen. Hij is gecommitteerd aan het pad, niet de uitkomst.

Bedankt voor het lezen van mijn artikelenreeks over scenarioschrijven. Hopelijk heb je de nodige inspiratie opgedaan. Ik wens je veel succes en geluk bij het najagen van je dromen.